Czerwiec 2025 r.: Najświętsze Serce Jezusa, Ty mnie umiłowałeś, oddałeś się za mnie!

Drodzy przyjaciele,

Rozpocznijmy miesiąc Najświętszego Serca Pana Jezusa słowami pełnego uwielbienia Magnificat Matki Boskiej, którejto święto obchodziliśmy niedawno jako Święto Najświętszej Maryi Panny. Ta skromna służebnica Pańska mogła jedynie wielbić i radować się Bogiem, swoim Zbawicielem. Ona, tak pokorna, tak mała, nosiła teraz w swoim dziewiczym łonie Odkupiciela ludzi, jedynego Syna Boga Ojca. Nie mogła zachować tylko dla siebie tej niesamowitej tajemnicy, Duch Święty natchną ją, by pośpiesznie udała się na spotkanie ze swoją kuzynką Elżbietą, aby razem z nią śpiewać Magnificat.

W szóstym miesiącu Roku Świętego wkraczamy w samo serce tego Roku Jubileuszowego. Kościół powszechny gromadzi się w Wieczerniku wokół Najświętszej Maryi Panny, aby przygotować się do wielkiego święta Zesłania Ducha Świętego. W Roku Świętym 1975 Św. Paweł VI nie skupiał się na swoich cierpieniach, ale zaprosił ochrzczonych do powrotu do źródeł radości, pisząc do nich: „Czyż nie jest rzeczą naturalną, że radość nas przepełnia, gdy nasze serca kontemplują lub na nowo odkryw,ają w wierze podstawowe prawa, które są proste: Bóg tak umiłował świat, że dał mu swojego jedynego Syna... Tak, byłoby dziwne, gdyby ta Dobra Nowina, która wywołuje okrzyki Alleluja w Kościele, nie sprawiała, że nawet fizycznie nabieramy wizerunku osób zbawionych. Radość z bycia chrześcijaninem związana z Kościołem, „w Chrystusie”, w stanie łaski z Bogiem, naprawdę może wypełnić ludzkie serce” (Gaudete in Domino, nr 8). Bądźmy świadkami chrześcijańskiej radości i nadzieipodczas nadchodzącego święta Zesłania Ducha Świętego i w obecnym miesiącu Najświętszego Serca Jezusowego.

Dziękujmy Bogu wraz z Niepokalanym Sercem Maryi za wybór naszego papieża Leona XIV. Nasze przeslanie pochodzi z Listu św. Pawła do Galatów: „Zostałem ukrzyżowany wraz z Chrystusem i już nie ja żyję, ale żyje we mnie Chrystus. Jeśli więc teraz żyję w ciele, to żyję w wierze w Syna Bożego, który mnie umiłował i wydał samego siebie za mnie” (Ga 2, 20).

Modlitwa wprowadzająca: Najświętsze Serce Jezusa, Matka Boża Śnieżna, Sw. Józef, Św. Justyn, Św. Męczennicy z Lyonu, Bł. Anna Maria, Bł. Edward Poppe, Św. Karol Lwanga, Św. Bonifacy, Św. Barnaba, Św. Antoni z Padwy, Św. Germaine, Św. Jan Franciszek Regis, Bł. Elena Aiello, Święty Ludwik Gonzaga, Święty Jan Chrzciciel, Święty José Maria Escriva, Błogosławiona Maria Józefina, Święty Cyryl, Święty Ireneusz, Święci Piotr i Paweł, Święci Męczennicy z Rzymu, Święci Patroni i Święci Aniołowie Stróżowie.

Słowo Boże: Rz 8, 1-39. Rozważmy w całości rozdział 8 Listu do Rzymian. Wraz ze św. Pawłem przyjmijmy Ducha Świętego i kochajmy coraz bardziej Pana Jezusa!

«Teraz jednak dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie1, nie ma już potępienia. Albowiem prawo Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, wyzwoliło cię spod prawa grzechu i śmierci. Co bowiem było niemożliwe dla Prawa, ponieważ ciało czyniło je bezsilnym, [tego dokonał Bóg]. On to zesłał Syna swego w ciele podobnym do ciała grzesznego i dla [usunięcia] grzechu wydał w tym ciele wyrok potępiający grzech, aby to, co nakazuje Prawo, wypełniło się w nas, o ile postępujemy nie według ciała, ale według Ducha.

Ci bowiem, którzy żyją według ciała, dążą do tego, czego chce ciało; ci zaś, którzy żyją według Ducha - do tego, czego chce Duch. Dążność bowiem ciała prowadzi do śmierci, dążność zaś Ducha - do życia i pokoju.  A to dlatego, że dążność ciała wroga jest Bogu, nie podporządkowuje się bowiem Prawu Bożemu, ani nawet nie jest do tego zdolna.  A ci, którzy żyją według ciała, Bogu podobać się nie mogą.  Wy jednak nie żyjecie według ciała, lecz według Ducha, jeśli tylko Duch Boży w was mieszka. Jeżeli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten do Niego nie należy.  Jeżeli natomiast Chrystus w was mieszka, ciało wprawdzie podlega śmierci ze względu na [skutki] grzechu duch jednak posiada życie na skutek usprawiedliwienia.  A jeżeli mieszka w was Duch Tego, który Jezusa wskrzesił z martwych, to Ten, co wskrzesił Chrystusa z martwych, przywróci do życia wasze śmiertelne ciała mocą mieszkającego w was swego Ducha.

Jesteśmy więc, bracia, dłużnikami, ale nie ciała, byśmy żyć mieli według ciała.  Bo jeżeli będziecie żyli według ciała, czeka was śmierć. Jeżeli zaś przy pomocy Ducha uśmiercać będziecie popędy ciała - będziecie żyli.

Albowiem wszyscy ci, których prowadzi Duch Boży, są synami Bożymi.  Nie otrzymaliście przecież ducha niewoli, by się znowu pogrążyć w bojaźni, ale otrzymaliście ducha przybrania za synów, w którym możemy wołać: «Abba, Ojcze!»  Sam Duch wspiera swym świadectwem naszego ducha, że jesteśmy dziećmi Bożymi.  Jeżeli zaś jesteśmy dziećmi, to i dziedzicami: dziedzicami Boga, a współdziedzicami Chrystusa, skoro wspólnie z Nim cierpimy po to, by też wspólnie mieć udział w chwale.

 Sądzę bowiem, że cierpień teraźniejszych nie można stawiać na równi z chwałą, która ma się w nas objawić.  Bo stworzenie z upragnieniem oczekuje objawienia się synów Bożych. Stworzenie bowiem zostało poddane marności - nie z własnej chęci, ale ze względu na Tego, który je poddał - w nadziei, że również i ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych.  Wiemy przecież, że całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia.

 Lecz nie tylko ono, ale i my sami, którzy już posiadamy pierwsze dary Ducha, i my również całą istotą swoją wzdychamy, oczekując - odkupienia naszego ciała.  W nadziei bowiem już jesteśmy zbawieni. Nadzieja zaś, której [spełnienie już się] ogląda, nie jest nadzieją, bo jak można się jeszcze spodziewać tego, co się już ogląda?  Jeżeli jednak, nie oglądając, spodziewamy się czegoś, to z wytrwałością tego oczekujemy.

 Podobnie także Duch przychodzi z pomocą naszej słabości. Gdy bowiem nie umiemy się modlić tak, jak trzeba, sam Duch przyczynia się za nami w błaganiach, których nie można wyrazić słowami.  Ten zaś, który przenika serca, zna zamiar Ducha, [wie], że przyczynia się za świętymi zgodnie z wolą Bożą.

 Wiemy też, że Bóg z tymi, którzy Go miłują, współdziała we wszystkim dla ich dobra, z tymi, którzy są powołani według [Jego] zamiaru.  Albowiem tych, których od wieków poznał, tych też przeznaczył na to, by się stali na wzór obrazu Jego Syna, aby On był pierworodnym między wielu braćmi. Tych zaś, których przeznaczył, tych też powołał, a których powołał - tych też usprawiedliwił, a których usprawiedliwił - tych też obdarzył chwałą.

 Cóż więc na to powiemy? Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam? On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby wraz z Nim i wszystkiego nam nie darować? Któż może wystąpić z oskarżeniem przeciw tym, których Bóg wybrał? Czyż Bóg, który usprawiedliwia? Któż może wydać wyrok potępienia? Czy Chrystus Jezus, który poniósł [za nas] śmierć, co więcej - zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i przyczynia się za nami?

 Któż nas może odłączyć od miłości Chrystusowej? Utrapienie, ucisk czy prześladowanie, głód czy nagość, niebezpieczeństwo czy miecz?  Jak to jest napisane:

Z powodu Ciebie zabijają nas przez cały dzień, uważają nas za owce przeznaczone na rzeź..

 Ale we wszystkim tym odnosimy pełne zwycięstwo dzięki Temu, który nas umiłował.  I jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani aniołowie, ani Zwierzchności, ani rzeczy teraźniejsze, ani przyszłe, ani Moce, ani co wysokie, ani co głębokie, ani jakiekolwiek inne stworzenie nie zdoła nas odłączyć od miłości Boga, która jest w Chrystusie Jezusie, Panu naszym.» (Rz 8, 1-39)

1) Pierwsza rubryka:dyscyplina życia. Najpierw róbmy to, co najmniej nam się podoba, z wierności wobec naszego obowiązku stanu. Będziemy żyć w większej radości w Duchu Świętym, wypełniając nasz obowiązek stanu!

2) Druga rubryka: prognozy na ten miesiąc łask Roku Świętego: uroczystości Zesłania Ducha Świętego (8 czerwca), Trójcy Świętej (15 czerwca), Najświętszego Sakramentu (22 czerwca), Najświętszego Serca Jezusowego (27 czerwca), Niepokalanego Serca Maryi (28 czerwca), uroczystości św. Piotra i Pawła (29 czerwca).

3) Trzecia rubryka: wskazówka duchowa: Najświętsze Serce Jezusowe, umiłowałeś mnie, ofiarowałeś się za mnie!

– Tak, Panie Jezu, wraz ze św. Pawłem chcę Ci dziękować w Duchu Świętym!

Apostoł Narodów pisze do Galatów, których osobiście ewangelizował. Nie oszczędza ich, ponieważ naprawdę ich kocha! Nie może pozwolić, aby jego duchowe dzieci odwróciły się od Wiary w Jezusa. Nie stali się chrześcijanami dzięki swoim osobistym zasługom, ale wyłącznie dzięki wierze w Jezusa Chrystusa, ukrzyżowanego i zmartwychwstałego dla nas. Apostoł daje świadectwo swoim duchowym dzieciom, które nazywa „głupimi Galatami”, nie po to, aby ich upokorzyć, ale aby wyprowadzić ich z ślepej uliczki, w którą się zapędzili. Wraz z Chrystusem, pisze do nich, jestem ukrzyżowany, żyję, ale to już nie ja, to Chrystus żyje we mnie! Niech te słowa gorliwego św. Pawła wyproszą nam od Ducha Świętego w tym dniu Zesłania Ducha Świętego w Roku Świętym tę wzniosłą łaskę: życie prawdziwym życiem: życiem w Jezusie Chrystusie!

– Tak, Jezu, pokochałeś mnie, biednego grzesznika!

Święty Paweł zachęca nas do kontemplacji ukrzyżowanego Jezusa, który pokochał nas, oddając za nas swoje życie, gdy byliśmy biednymi grzesznikami. Pan Jezus był Dobrym Pasterzem, który szukał zagubionej owcy, jaką byłem ja sam. Na drodze do Damaszku Saul został powalony przez zmartwychwstałego Jezusa. A czy my zostaniemy powaleni w tym Świętym Roku 2025? Pan Jezus daje nam dowód swojej miłości. Naśladujmy przykład apostołów i wszystkich świętych. Nawróćmy się prawdziwie, nie żyjmy już w letniości, ale w żarliwości wiary, nadziei i miłości!

– Tak, Panie Jezu, ofiarowałeś się za mnie, Twoje przebite Serce jest tego dowodem!

W Liście do Rzymian, nad którym będziemy rozważać podczas Mszy Świętej, podczas uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa, wielki Paweł daje nam dowód, że Bóg nas kocha: Bóg stał się człowiekiem w Jezusie, aby wszyscy ludzie, pozbawieni łaski Bożej, mogli zostać oczyszczeni, uświęceni i upodobnieni do Boga poprzez śmierć i zmartwychwstanie Jezusa. Każdy z nas może powiedzieć: to dla mnie umarłeś na Krzyżu! Niech Duch Święty sprawi, abyśmy mogli doświadczyćradości Roku Świętego: „Umiłowałeś mnie, ofiarowałeś się za mnie!”.

– Tak, Panie Jezu, chciałbym naśladować Św. Pawła i żyć tylko Tobą!

Nie wystarczy tylko zachwycać się treścią orędzi Najświętszego Serca Jezusowego przekazanych św. Małgorzacie Marii. Dobrze jest rozważać je i odkrywać, że ich podstawą jest Ewangelia! Pan Jezus wzywa nas do naśladowania Matki Marii-Augusty, która gorącozawierzyłasięSercu Jezusa, nie w sposóbsentymentalniepobożny jak „córki Jerozolimy” z 8. stacji drogi krzyżowej, ale prawdziwie jak Święte Kobiety, Kobiety silne energią Miłości. Czerpała ona tę energię z kontemplacji Serca Jezusa i miała tę duchową intuicję: Donum Dei = Dar Boży, to Twoje Imię, mój Panie, to także Twoja historia. Oddanie się jest potrzebą Twojej Miłości! Serce Jezusa nie oczekuje od nas w Roku Świętym tylko sentymentalnych łez, ale pragnie życia ofiarowanego w energii pięknej Miłości! Ofiarujmy samych siebie!

• Tak, Panie Jezu, w tym szczególnym czasie Roku Świętego wiem, że tylko Ty jesteś moim Zbawicielem!

Świadectwo Św.Pawła, podobnie jak świadectwo apostołów, naocznych świadków i sług Słowa, jest bardzo ważne. Był on jak „doskonały faryzeusz”, który skrupulatnie przestrzegał Prawa Ludu Bożego i który, z wierności temu Prawu, zwalczał chrześcijan, ponieważ był przekonany, że Jezus był oszustem, który nie mógł być Chrystusem, a tym bardziej Synem Bożym! Na drodze do Damaszku prześladowca chrześcijan spotkał zmartwychwstałego Jezusa. Zrozumiał, że Jezus Chrystus jest jego jedynym Zbawicielem! „Zapominając o tym, co za mną, a wytężając siły ku temu, co przede mną, pędzę ku wyznaczonej mecie, ku nagrodzie, do jakiej Bóg wzywa w górę w Chrystusie Jezusie” (Flp 3,13-14). Naśladujmy św. Pawła w jego entuzjazmie i biegnijmy jego śladem ku celowi: Jezusowi!

– Tak, Panie Jezu, wraz z Duchem Świętym i Maryją Dziewicą podejmuję decyzję o dążeniu do świętości!

Pragnijmy gorąco świętości, kontemplując łagodne, pokorne i czyste Serca Jezusa i Maryi w tym miesiącu czerwcu. Święty Jan Paweł II podczas Wielkiego Jubileuszu w 2000 roku wielokrotnie powtarzał ludziom młodym i starszym: „Nie bójcie się być świętymi!”.Niech Św.Teresa od Dzieciątka Jezus, doktor nauk o miłości Bożej, wyprosi nam to gorące pragnienie i niech „nieoczekiwani uczestnicy”  RokuŚwiętegozostaną poruszeni Sercami Jezusa i Maryi w dniach 27 i 28 czerwca. Pragnijmy świętości!

– Tak, Jezu, wraz z Matką Marią Augustą wiem, że nigdy nas nie zawiedziesz!

Pismo Święte objawia, że Bóg jest Wierny i Prawdziwy. On jest Skałą (Pwt 32, 4), Jego Słowa nie przemijają (Iz 40, 8), Jego Obietnice są zawsze dotrzymywane (Tb 14, 4), On nie kłamie, nie wycofuje się (Lb 23, 19), nie zmienia się (Ml 3, 6), jest wiernym Oblubieńcem (Oz). Matka Maria-Augusta po swoim nawróceniu była przekonana, że Jezus nigdy jej nie zawiedzie! Przygotujmy się dobrze do uroczystości Najświętszego Serca w tym Roku Świętym, aby z wdzięcznością i wielką radością śpiewać psalm responsoryjny Mszy św. Najświętszego Serca (Ps 22): „Pan jest moim pasterzem, niczego mi nie braknie!Jezu, ufam Tobie!

– Tak, Panie Jezu, chcę, aby moje życie zmieniło się dzięki Twojej łasce! Ty pragniesz żyć we mnie!

Papież Benedykt XVI nie obawiał się w swojej Encyklice „Deus Caritas est”przypisywać Bogu miłość namiętną = Eros, oczywiście oczyszczoną z jej poważnych zniekształceń! Tak, Jezu, Ty, Boska Osoba Syna Bożego, kochasz nas namiętnieprawdziwym ludzkim Sercem. To ludzkie Serce, które chcielibyśmy czcić z miłością w tym miesiącu czerwcu, jest siedzibą Twojej miłosnej Namiętności. Oto wielka tajemnica, która powinna nas zachwycać w tym Świętym Roku i pozwolić nam kochać Cię prawdziwie, Jezu!

Matka Maria-Augusta mówi nam: „Starajmysięzrozumieć wymagania Boskiego Serca Jezusa. Uświadommy sobie Jego cierpienie spowodowane przez osoby konsekrowane. Nie przyczyniajmy się do tego cierpienia. Jeśli nasze zniewagi wobec Jego Serca są liczne i bolesne dla Niego, niech nasza gorąca miłość pociesza Serce Jezusa spragnione miłości. Nie bójcie się dawać świadectwa i zachęcać innych do tego. Głoście swoją miłość. Realizujmy święte poddaństwo Boskiemu Sercu Jezusa. Zawsze opierajmy się na Sercu Jezusa. Dziecięce zaufanie, całkowite oddanie się miłości. W ten sposób upodabniamy się do Jezusa. W niebezpieczeństwie szukajcie schronienia w Sercu Jezusa. Demon nie ośmiela się zbliżyć do Niego. Trzeba gorąco pragnąć komunii z Sercem Jezusa. Jakie znaczenie mają upokorzenia, jeśli jesteśmy zjednoczeni z Sercem Jezusa: On będzie naszym zwycięstwem nad Wrogiem. Miejmy ufność: Jezus, nasz Dobry Pasterz, prowadzi nas i chroni!

-Święci Piotr i Paweł, nasze wzory prawdziwej czci Najświętszego Serca Jezusa.

Po uroczystościach ku czci Serca Jezusa i Najświętszej Maryi Panny, które odbędą się 27 i 28 czerwca 2025 r., będziemy mieli wielką radość uczcicŚwiętych Piotra i Pawła, patronów naszego kościoła św. Piotra w Colombier. Nasz Założyciel bardzo ich kochał. Byli wierni Jezusowi aż do męczeńskiej śmierci! Ich wiara w Jezusa była całkowita. Ich nadzieja dała im siłę, by oddać życie za Jezusa. Ich miłość przyciągnęła pierwszych chrześcijan: tysiące z nich poniosło śmierć męczeńską, a ich śmierć stała się zalążkiem wielu chrześcijan! Naprzódwięc ku świętemu miesiącowi Najświętszego Serca!

Szkolenie: w czasie, gdy we Francji toczy się debata nad projektem ustawy dotyczącej eutanazji, pogłębiajmy lub ponownie sięgnijmy do odważnej i jasnej encykliki św. Jana Pawła II o ewangelii życia: „Evangelium vitae” z 25 marca 1995 r.

Ogłoszenia: dziękowaliśmy Bogu i Niepokalanemu Sercu Maryi za wybór papieża Leona XIV. Powierzamy waszym modlitwom nasze rekolekcje wspólnotowe, letnie działania z udziałem dzieci, nastolatków, młodzieży i dorosłych, w tym spotkanie młodzieży na dzieńZesłania Ducha Świętego, rekolekcje ku czci Najświętszego Sakramentu i Najświętszego Serca,rekolekcje w Sens, pielgrzymkę do Rzymu z młodzieżą z całego świata oraz pielgrzymkę do Lourdes dla wszystkich w dniach 19-22 sierpnia 2025 r. Nasze siostry Bakhita i Jeanne-Marie złożą śluby wieczyste w sobotę 30 sierpnia o godz. 15:00 w naszym kościele w Saint-Pierre-de-Colombier. Nie obawiajcie się wziąć udziału w 5-dniowych rekolekcjach!

W jedności z Matką Heleną i naszymi braćmi i siostrami zapewniam was o naszych modlitwach i wielkiej miłości. Dziękujemy wam wszystkim, hojni przyjaciele i dobroczyńcy. Niech Jezus, Maryja i Józef was błogosławią i wynagrodzą w stukrotnej mierze. Błogosławię was serdecznie. Nie lękajcie się, Serce Jezusa jest z nami wraz Niepokalanym Sercem Maryi!

Ojciec Bernard