Kwiecień 2025 r.: Umiłował nas, wydał samego siebie za nas. Zmartwychwstał dla naszego usprawiedliwienia.

Drodzy przyjaciele,

Rozpocznijmy ten kwietniowy miesiąc Roku Świętego z wielkim pragnieniem coraz większego zjednoczenia z Panem Jezusem, który wydał samego siebie za nas, abyśmy mogli zostać odkupieni od skutków grzechu pierworodnego i naszych osobistych grzechów, i który przez swoje Zmartwychwstanie uzyskał dla nas łaskę usprawiedliwienia, dzięki której  możemy stać się przybranymi dziećmi Boga, naszego Ojca.

Niech łaski okresu Wielkanocnego pomogą wielu ludziom dobrej woli otworzyć swoje serca na Boga, nawrócić się i przyjąć łaski odkupienia i usprawiedliwienia.

Nie ustawajmy w modlitwach i ofiarach za przywódców Narodów, aby na naszej ziemi zapanował prawdziwy pokój i aby wreszcie powstała cywilizacja Miłości. Dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych!

Dziękujemy za wszystkie wyrazy życzliwości i modlitwy w chwilach śmierci siostry Claire i w związku z chorobą brata Benoit, który poprosił mnie o przekazanie serdecznych podziękowań. Wszystkie modlitwy i Msze, które za niego ofiarowujecie, naprawdę dodają mu otuchy.

 Czwarty artykuł Credo Pawła VI definiuje tajemnicę Odkupienia: Jezus umarł dla nas. To „dla nas” jest kluczowe dla teologii odkupienia: Jezus zbawia nas przez swoją odkupieńczą krew. Piąty artykuł precyzuje, że Jezus zmartwychwstał własną mocą i że przez swoje Zmartwychwstanie wynosi nas do udziału w boskim życiu, które jest życiem w łasce. Te dwa artykuły opierają się na teologii św. Pawła (Rz 6): ochrzczony, wraz z Jezusem, który umarł za niego na krzyżu, umiera dla grzechu i, wraz z Jezusem zmartwychwstałym, żyje dla Boga. W Listach do Rzymian 4,25 Apostoł Paweł napisał, że Jezus został wydany za nasze grzechy i wskrzeszony z martwych dla naszego usprawiedliwienia. Misterium Paschalne to śmierć oraz zmartwychwstanie Jezusa! Śmierć krzyżowa bez zmartwychwstania byłaby bez znaczenia. To właśnie będzie tematem tego Duchowego Impulsu.

1) Modlitwa wstępna

Przyjdź Duchu Święty... Święty Józefie, Święty Janie Pawle II, Czcigodny Jérôme Lejeune, Święty Wincenty Ferrier, Matko Carlo-Eleno, Błogosławiona Mario-Assunto, Święta Julio, Święty Stanisławie, Święta Gemmo, Święta Tereso z Andów, Święta Lidwino, Matko Mario-Chryzanto, Damien, St Katéri, Błogosławiona Marie-Gabrielle, Święty Georges, Święta Marie-Euphrasie, Święty Marku, Święty Rafaelu, Święta Zita, Święty Pierre Chanel, Święty Louis-Marie, Święta Gianna Molla, Święta Katarzyna ze Sieny, Święci Patronowie i Aniołowie Stróżowie. .

2) Postanowienie

zaraz po rannym przebudzeniu się, podziękujmy Jezusowi, naszemu Odkupicielowi, mówiąc Mu: „Jezu, ufam Tobie. Jezu, kocham Cię. Jezu, wierzę w Ciebie, ponieważ mnie umiłowałeś i ofiarowałeś się za mnie.”

Słowo Boże  : Rz 6, 1-22.  

Ten tekst św. Pawła będzie proklamowany tuż przed Ewangelią Wigilii Paschalnej. Kościół chce nam uświadomić wielkość Misterium Paschalnego i łaskę chrztu. Radujmy się! Przez chrzest staliśmy się dziećmi Bożymi, braćmi i siostrami Pana Jezusa, umarłymi dla grzechu wraz z naszym Panem i przywróconymi do życia dla Boga.

1) Pierwsza rubryka: wierność rachunkowi sumienia

Diabeł wie, jak ważne jest dobre przeprowadzanie rachunku sumienia. Jedną z jego pierwszych pokus jest jego stłumienie. Nie bójmy się codziennego rachunku sumienia, poprzez który Duch Święty pozwala nam wiedzieć, czy jesteśmy martwi dla grzechu z Jezusem i żywi dla Boga z Nim. Bądźmy przezroczyści z Jezusem, zanim zaśniemy: „To jest nasz dzień, oświeć nasze sumienie, przebacz nam to, co Cię zraniło, dziękujemy Ci za łaski, które pozwoliły nam nie popełnić grzechu!”

2) Druga rubryka: postanowienia

Przygotujmy się do pełnego przeżycia Triduum Paschalnego, kulminacyjnego momentu naszego roku liturgicznego (od Wielkiego Czwartku 17 kwietnia do Niedzieli Wielkanocnej 20 kwietnia). 27 kwietnia z radością i ufnością świętujmy Boże Miłosierdzie wraz z kanonizacją błogosławionego Carlo Acutisa. Od niedzieli 6 kwietnia do Wielkiego Czwartku 17 kwietnia, będziemy modlili się wspólną nowenną z Ojcem założycielem i Matką fundamentem naszej Misjonarskiej Rodziny.

3) Trzecia rubryka: Impuls Duchowy: tajemnica Odkupienia dokonanego przez Jezusa i tajemnica usprawiedliwienia.

- „Umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie. ”

Pan Jezus jest Arcykapłanem wiecznego Przymierza i powinniśmy kontemplować Go z miłującym i wdzięcznym sercem Świętego Pawła i Matki Marii Augusty, ponieważ umiłował nas do szaleństwa, oddając życie za nas. Święty Paweł napisał to na podstawie osobistego doświadczenia. On, gorliwy faryzeusz, stał się gorliwym apostołem Jezusa, ponieważ Nasz Zmartwychwstały Pan spotkał go osobiście na drodze do Damaszku (Dz 22,3). Do tego czasu był przekonany, że Jezus był oszustem, który twierdził, że jest Synem Bożym, i który umarł ukrzyżowany jak potępieniec. Jako gorliwy faryzeusz był również przekonany, że jest sprawiedliwy: skrupulatnie przestrzegał Prawa i nie potrzebował Jezusa, jak sugeruje w liście do Filipian (3,4-11). W liście do Galatów wyraża uczucia swojego przepełnionego entuzjazmem serca: „Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Chrystus. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie. Żyję dzięki wierze w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie” (Ga 2,20). Rozmyśla on nad życiem Jezusa i nad przekleństwem krzyża, którego nie bał się znieść, aby nas zbawić. Jest zdumiony i zachwycony miłością Jezusa, który umiłował go, ostatniego pośród wyklętych, oddając się za niego!

Święty Paweł, jako natchniony teolog, otrzymał światło zrozumienia, które pozwoliło mu zastanowić się nad tajemnicą Odkupienia. Wiedział bardzo dobrze, że historycznie Jezus został zdradzony przez Judasza i przywódców ludu, ale wiedział również, że Jezus powiedział (J 10): „Ja jestem dobrym pasterzem. Życie moje oddaję za owce. Nikt Mi go nie zabiera, lecz Ja od siebie je oddaję. Mam moc je oddać i mam moc je znów odzyskać.” Wiedział również, że Jezus: „na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu.” (Mt 20,28). Tak więc dla niego, podobnie jak dla natchnionego autora Listu do Hebrajczyków, Syn Boży od pierwszej chwili Wcielenia oddał swoje życie dla naszego Zbawienia: „ofiar, darów, całopaleń i ofiar za grzech nie chciałeś i nie podobały się Tobie, choć składa się je na podstawie Prawa. Oto idę, abym spełniał wolę Twoją.” (Hbr 10,8-9). Nie pozostańmy obojętni wobec takiej Tajemnicy Miłości i przeżyjmy tę Mękę Pańską intensywnie z wdzięcznością w sercu!

–Tajemnica Odkupienia

Święty Paweł jako pierwszy użył greckiego słowa „apolutrosis” = „odkupienie”. Słowo to oznacza „wyzwolenie przez zapłacenie okupu”. „Z radością dziękujcie Ojcu, który was uzdolnił do uczestnictwa w dziale świętych w światłości. On uwolnił nas spod władzy ciemności i przeniósł do królestwa swego umiłowanego Syna, w którym mamy odkupienie - odpuszczenie grzechów.” (Kol 1,12-14). W tym fragmencie słowo „odkupienie” jest powiązane z wyzwoleniem z mocy ciemności i przebaczeniem grzechów. „Przez Niego bowiem jesteście w Chrystusie Jezusie, który stał się dla nas mądrością od Boga i sprawiedliwością, i uświęceniem, i odkupieniem, aby, jak to jest napisane, w Panu się chlubił ten, kto się chlubi” (1 Kor 1, 30-31). Słowo „odkupienie” jest powiązane ze słowami „mądrość, sprawiedliwość i uświęcenie”, które wydają się uosabiać samego Jezusa! Paweł podkreśla również bogactwo aktu odkupienia dokonanego przez Jezusa i darmowość tego aktu. „W Nim mamy odkupienie przez Jego krew -odpuszczenie występków, według bogactwa Jego łaski.” (Ef 1,7). Łącząc słowo „odkupienie” z krwią Jezusa i odpuszczeniem grzechów, święty Paweł naucza, że odkupienie zostało dokonane przez ofiarę krzyża i uzyskał odpuszczenie grzechów. Ten odkupieńczy akt jest bogatym dziełem Bożej łaski.

- Podążając śladami świętego Pawła, Ojcowie Kościoła i teologowie starali się lepiej zrozumieć tajemnicę Odkupienia: od czego i od kogo Jezus nas wybawił? Komu zapłacił okup za nasze wyzwolenie? Czy to Bóg zażądał tej ceny: krwi swego Syna?

1) Święty Augustyn podkreślał zwycięstwo Chrystusa nad diabłem. Szatan miał władzę nad ludzkością z powodu grzechu, ale nadużył tego prawa, doprowadzając do śmierci Chrystusa. Z powodu tego nadużycia, stracił swoją moc. Pułapką zastawioną przez Boga na szatana stało się ciało przyjęte przez Chrystusa. To ciało było siecią, która złapała szatana. Bóg, niezdolny do śmierci, przyjął ludzką naturę. Tajemnica ta pozostała ukryta przed szatanem. Kiedy „śmierć” zbliżyła się w Wielki Piątek, aby porwać swoją zdobycz, została pokonana przez fakt, że Jezus był Synem Bożym!

2) Ojcowie Kościoła kładli wielki nacisk na najważniejszy aspekt Odkupienia: „przebóstwienie”. Słowo stało się człowiekiem, aby człowiek mógł stać się Bogiem. Chrystus ofiarował swoją śmierć jako odkupienie za życie wszystkich (Święty Cyryl Aleksandryjski).

3) Święty Anzelm wprowadził ideę zadośćuczynienia. Zadośćuczynić = wystarczająco spłacić dług. Jeśli nie ma zadośćuczynienia, pojawia się smutek. Dla grzesznego człowieka niemożliwe było „zrobienie wystarczająco dużo”, aby spłacić dług. Ale dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych! Zadośćuczynienie grzesznego człowieka musi być osiągnięte przez człowieka. I tak dokonał tego Bóg, który stał się człowiekiem: Jezus, prawdziwy człowiek i prawdziwy Bóg, zadośćuczynił w imieniu wszystkich swoich braci i sióstr: Odkupienie jest doskonałe.

4) Inni Ojcowie Kościoła rozwinęli doktrynę zasługi. Zasługa jest prawem do nagrody. W hymnie do Filipian święty Paweł mówi, że Bóg wywyższył Jezusa, który ogołocił samego siebie i był posłuszny aż do śmierci krzyżowej (Flp 2,9). Na podstawie tego tekstu Ojcowie potwierdzili, że Chrystus zasłużył na swoja Chwałę i zasłużył na Uwielbienie przez ludzkość (Sobór Trydencki, DS 1529).

5) Jeszcze inni Ojcowie Kościoła mówili o naprawieniu. Odkupienie musiało być doskonałym Dziełem Miłości i doskonałym Dziełem Sprawiedliwości. Jezus wziął na siebie grzechy wszystkich ludzi bez wyjątku, tak jakby był naprawdę odpowiedzialny za wszystkie te grzechy. Przez Swoją mękę dokonał idealnej naprawy, dokonując doskonałego uzdrowienia przez miłość i sprawiedliwość.

6) Nasz współczesny świat jest wrażliwy na ideę solidarności. „Substytucja” - akt, w którym Jezus zajmuje nasze miejsce jako grzeszników, aby dokonać zadośćuczynienia i nas wykupić - jest możliwa, ponieważ Jezus jest naprawdę solidarny z nami: On jest Synem Adama, ma tę samą krew co my!

7) Teologowie zrozumieli uniwersalność Odkupienia dokonanego przez Pana Jezusa. Boska Osoba Syna Bożego przekracza wymiar czasu i przestrzeni. Ofiara Krzyża została dokonana w jednej chwili, w Wielki Piątek, ale ma uniwersalny skutek, ponieważ Boska Osoba Syna, którym jest Jezus, ofiarowała ją za wszystkich ludzi bez wyjątku.

8) Inni próbują pogłębić związek między cierpieniem a odkupieniem. Chrystus Odkupiciel nadał cierpieniu nowe znaczenie: może ono być odkupieńcze, stając się cierpieniem Miłości dla zbawienia dusz!

Wniosek: Dzieło Odkupienia jest Dziełem Miłości, Miłosierdzia, Sprawiedliwości i Prawdy dokonanym przez Boga. Jezus stał się człowiekiem, aby „odtworzyć ” w sobie całą ludzkość, aby ofiarować się Ojcu jako nowy Adam niosący grzechy wszystkich, aby zadośćuczynić daleko ponad to, czego wymagała sprawiedliwość, aby być Głową odnowionej ludzkości. „O, szczęśliwa wina, skoro ją zgładził tak wielki Odkupiciel!”, śpiewamy w Exultecie na początku Wigilii Paschalnej. Zachwyćmy się tym!

- Jezus zmartwychwstał dla naszego usprawiedliwienia

Dla Świętego Pawła akt wiary Abrahama jest postrzegany jako wzór dla wszelkiego „usprawiedliwienia” = decyzji, na mocy której Bóg ogłasza nas „sprawiedliwymi”. „A to, że poczytano mu, zostało napisane nie ze względu na niego samego, ale i ze względu na nas, jako że będzie poczytane i nam, którzy wierzymy w Tego, co wskrzesił z martwych Jezusa, Pana naszego. On to został wydany za nasze grzechy i wskrzeszony z martwych dla naszego usprawiedliwienia.» (Rz 4,23-25).

Oto jak Katechizm (nr 1987-1994) mówi o usprawiedliwieniu: „Łaska Ducha Świętego ma moc usprawiedliwić nas, to znaczy obmyć nas z grzechów i udzielić nam sprawiedliwości Bożej przez wiarę w Jezusa Chrystusa i Chrzest. Usprawiedliwienie jest najdoskonalszym dziełem miłości Bożej objawionej w Chrystusie Jezusie i udzielonej przez Ducha Świętego”. Święty Augustyn uważa, że „usprawiedliwienie bezbożnych jest większym dziełem niż stworzenie nieba i ziemi”, ponieważ „niebo i ziemia przeminą, podczas gdy zbawienie i usprawiedliwienie wybranych pozostanie”. Uważa nawet, że „usprawiedliwienie grzeszników przewyższa stworzenie aniołów w sprawiedliwości, ponieważ świadczy o większym miłosierdziu.” Nie zadowalajmy się jedynie intelektualnym studium, ale w tym czasie dwóch tygodni poświęconych Męce Pańskiej oraz przez cały okres Wielkanocy nie przestawajmy dziękować Jezusowi, Bogu Ojcu i Duchowi Świętemu za to, że nas odkupił i usprawiedliwił!

4) Czwarta rubryka: szkolenie

w okresie Wielkanocnym przeczytajmy jeszcze raz i z entuzjazmem Dzieje Apostolskie. Jakim powiewem świeżości było życie pierwszych chrześcijan! 

5) Piąta rubryka: działanie

niech nasz zapał misyjny zostanie pomnożony dziesięciokrotnie w tym Roku Świętym, w czasie, gdy wielu ulega zniechęceniu i rozczarowaniu.

6) Ogłoszenia:

wyrażamy ogromną wdzięczność za Jubileusz w San Damiano obchodzony w dwóch etapach (11 lutego 2025 / 25 marca 2025). Nigdy nie myślałem, że będę przeżywał ten Jubileusz 50 lat od mojego nawrócenia z tak wieloma przyjaciółmi! Bardzo dziękuję każdemu z was. Matka Boża od Róż obdarzyła was wieloma łaskami.

Zapewniam Was o modlitwie i miłości Matki Heleny oraz naszych braci i sióstr, i z serca każdemu błogosławię, bardzo dziękując za Wasze modlitwy i hojność. Życzymy bardzo owocnego duchowo miesiąca kwietnia. Prace na budowie sanktuarium Matki Bożej Śnieżnej są nadal w martwym punkcie, ale bądźmy ufni, modląc się, kochając, wspierając, ofiarowując i, podobnie jak Jezus, zachowując milczenie, z wyjątkiem sytuacji, gdy prawda musi zostać przypomniana. Jeszcze raz dziękuję za Waszą życzliwość.

Ojciec Bernard