Listopad 2025 r.: w komunii ze świętymi i duszami w czyśćcu bądźmy świadkami nadziei!
Listopad 2025: przeżyjmy ten listopad w komunii ze świętymi i duszami w czyśćcu i bądźmy świadkami nadziei!
Drodzy przyjaciele,
rozpoczynając radosną i piękną uroczystością Dnia Wszystkich Świętych, które nasi Założyciele przeżywali z wielkim entuzjazmem, zaczynamy miesiąc listopada Świętego Roku 2025. Na początku tego miesiąca, pomimo smutnych wydarzeń na świecie, zapraszamy was do dzielenia radości mieszkańców Nieba! Radość tę wyraża Pan Jezus w ośmiu błogosławieństwach, które zostaną ogłoszone w święto Wszystkich Świętych. Błogosławieństwa te nie zapominają o cierpieniu w tej dolinie łez („Błogosławieni, którzy płaczą, będą pocieszeni; Błogosławieni, którzy cierpią prześladowania dla sprawiedliwości”), ale ujawniają nam, że będziemy uczestniczyć w wiecznym szczęściu w Królestwie Bożym! Wielu z was doświadczyło śmierci bliskich, chorób, wypadków, bezrobocia i innych prób. Powierzamy was szczególnie Sercu Pana Jezusa i Matce Bożej Śnieżnej oraz zachęcamy was do przeżywania tego miesiąca w komunii ze świętymi w niebie i duszami czyśćcowymi: dzięki ich wstawiennictwu otrzymacie łaski pocieszenia i siły, a wraz z Panem Jezusem, Najświętszą Maryją Panną i Świętym Józefem będziemy łaknąć i pragnąć świętości! Święci i dusze czyśćcowe wzywają nas, abyśmy byli aktywnymi narzędziami naszego Kościoła, hierarchicznej wspólnoty! Będziemy nimi, jeśli naprawdę będziemy tym, czym powinniśmy być.
1) Modlitwa wprowadzająca:
Przyjdź Duchu Święty... Ojcze nasz... Zdrowaś Maryjo... Matko Boża Śnieżna, Święty Józefie, Święty Karolu Boromeuszu, Święta Elżbieto Trójcy Świętej, Święty Leonie Wielki, Święty Martynie, Święty Jozafacie, Święty Albercie, Święta Gertrudo, Święta Elżbieto Węgierska, Święta Mechtildo, Święta Cecylio, Święci męczennicy z Wietnamu, w tym Święty Teofan Vénard, Święta Katarzyno Aleksandryjska, Święta Katarzyno Labouré, Święty Andrzeju, Święci Patroni i Święci Aniołowie Stróżowie.
2) Słowo Boże: Łk 6, 17-49.
Jezus udziela nauczania uzupełniającego do tego, które przekazał św. Mateusz na początku rozdziału 5, tj.: 4 Błogosławieństwa i 4 Przekleństwa. Potraktujmy to poważnie!
17 Zeszedł z nimi na dół i zatrzymał się na równinie. Był tam duży poczet Jego uczniów i wielkie mnóstwo ludu z całej Judei i Jerozolimy oraz z wybrzeża Tyru i Sydonu; 18 przyszli oni, aby Go słuchać i znaleźć uzdrowienie ze swych chorób. Także i ci, których dręczyły duchy nieczyste, doznawali uzdrowienia. 19 A cały tłum starał się Go dotknąć, ponieważ moc wychodziła od Niego i uzdrawiała wszystkich.
20 A On podniósł oczy na swoich uczniów i mówił:
«Błogosławieni jesteście wy, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże.
«Błogosławieni jesteście wy, ubodzy, albowiem do was należy królestwo Boże.
21 Błogosławieni wy, którzy teraz głodujecie, albowiem będziecie nasyceni.Błogosławieni wy, którzy teraz płaczecie, albowiem śmiać się będziecie.22 Błogosławieni będziecie, gdy ludzie was znienawidzą, i gdy was wyłączą spośród siebie, gdy zelżą was i z powodu Syna Człowieczego podadzą w pogardę wasze imię jako niecne: 23 cieszcie się i radujcie w owym dniu, bo wielka jest wasza nagroda w niebie. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili prorokom.24 Natomiast biada wam, bogaczom, bo odebraliście już pociechę waszą.25 Biada wam, którzy teraz jesteście syci, albowiem głód cierpieć będziecie.Biada wam, którzy się teraz śmiejecie, albowiem smucić się i płakać będziecie.26 Biada wam, gdy wszyscy ludzie chwalić was będą. Tak samo bowiem przodkowie ich czynili fałszywym prorokom.27 Lecz powiadam wam, którzy słuchacie: Miłujcie waszych nieprzyjaciół; dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą; 28 błogosławcie tym, którzy was przeklinają, i módlcie się za tych, którzy was oczerniają. 29 Jeśli cię kto uderzy w [jeden] policzek, nadstaw mu i drugi! Jeśli bierze ci płaszcz, nie broń mu i szaty! 30 Daj każdemu, kto cię prosi, a nie dopominaj się zwrotu od tego, który bierze twoje.31 Jak chcecie, żeby ludzie wam czynili, podobnie wy im czyńcie! 32 Jeśli bowiem miłujecie tych tylko, którzy was miłują, jakaż za to dla was wdzięczność? Przecież i grzesznicy miłość okazują tym, którzy ich miłują. 33 I jeśli dobrze czynicie tym tylko, którzy wam dobrze czynią, jaka za to dla was wdzięczność? I grzesznicy to samo czynią. 34 Jeśli pożyczek udzielacie tym, od których spodziewacie się zwrotu, jakaż za to dla was wdzięczność? I grzesznicy grzesznikom pożyczają, żeby tyleż samo otrzymać. 35 Wy natomiast miłujcie waszych nieprzyjaciół, czyńcie dobrze i pożyczajcie, niczego się za to nie spodziewając. A wasza nagroda będzie wielka, i będziecie synami Najwyższego; ponieważ On jest dobry dla niewdzięcznych i złych. 36 Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny.37 Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone. 38 Dawajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, natłoczoną, utrzęsioną i opływającą wsypią w zanadrza wasze. Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie».39 Opowiedział im też przypowieść: «Czy może niewidomy prowadzić niewidomego? Czy nie wpadną w dół obydwaj? 40 Uczeń nie przewyższa nauczyciela. Lecz każdy, dopiero w pełni wykształcony, będzie jak jego nauczyciel.41 Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki we własnym oku nie dostrzegasz? 42 Jak możesz mówić swemu bratu: "Bracie, pozwól, że usunę drzazgę, która jest w twoim oku", gdy sam belki w swoim oku nie widzisz? Obłudniku, wyrzuć najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka swego brata.43 Nie jest dobrym drzewem to, które wydaje zły owoc, ani złym drzewem to, które wydaje dobry owoc. 44 Po owocu bowiem poznaje się każde drzewo; nie zrywa się fig z ciernia ani z krzaka jeżyny nie zbiera się winogron. 45 Dobry człowiek z dobrego skarbca swego serca wydobywa dobro, a zły człowiek ze złego skarbca wydobywa zło. Bo z obfitości serca mówią jego usta.46 Czemu to wzywacie Mnie: "Panie, Panie!", a nie czynicie tego, co mówię? 47 Pokażę wam, do kogo podobny jest każdy, kto przychodzi do Mnie, słucha słów moich i wypełnia je. 48 Podobny jest do człowieka, który buduje dom: wkopał się głęboko i fundament założył na skale. Gdy przyszła powódź, potok wezbrany uderzył w ten dom, ale nie zdołał go naruszyć, ponieważ był dobrze zbudowany. 49 Lecz ten, kto słucha, a nie wypełnia, podobny jest do człowieka, który zbudował dom na ziemi bez fundamentu. [Gdy] potok uderzył w niego, od razu runął, a upadek jego był wielki». (Łk 6, 17-49)
3) Dyscyplina:
Wysiłki: utrzymywanie codziennej żywej relacji z naszym Świętym Patronem i innymi Świętymi oraz z duszami w czyśćcu, dla których każdego dnia możemy uzyskać odpusty.
4) Przygotowania:
Liturgia: 1 listopada: Dzień Wszystkich Świętych; 2 listopada: modlitwa za wszystkich zmarłych; 9 listopada: poświęcenie Bazyliki Laterańskiej; 11 listopada: Dzień Świętego Marcina, modlitwa za ofiary wojen i Narodowe Święto Niepodległości Polski; 21 listopada: Ofiarowanie Najświętszej Maryi Panny w świątyni (księża i osoby konsekrowane odnawiają śluby czystości lub swoje śluby zakonne); niedziela 23 listopada: Uroczystość Chrystusa Króla. Niedziela 30 listopada: pierwsza niedziela Adwentu, początek nowego roku liturgicznego A.
5) Impuls Duchowy: wraz ze Świętymi i z duszami w czyśćcu, bądźmy świadkami nadziei!
a) Kościół jest wspólnotą Świętych!
Listopad jest miesiącem „Wspólnoty Świętych”. „Wspólnota” albo i „komunia” nawiązuje do sakramentu, w którym przyjmujemy Jezusa w postaci Hostii. We wstępie tekstu Lumen gentium Kościół przedstawiony jest jako sakrament wewnętrznego zjednoczenia ludzi z Bogiem i i jedności całego rodzaju ludzkiego. Św. Jan Paweł II często przypominał, że eklezjologia Soboru Watykańskiego II była eklezjologią komunii - zjednoczenia i jedności. Święty Jan napisał w swoim pierwszym liście: „cośmy ujrzeli i usłyszeli, abyście i wy mieli współuczestnictwo z nami. A mieć z nami współuczestnictwo znaczy: mieć je z Ojcem i Jego Synem Jezusem Chrystusem.” (1 J 1, 3)
Dnia 27 czerwca 2003 r. Święty Jan Paweł II powiedział do kapłanów: „Tajemnica Trójjedynego Boga jest najwyższym wzorem komunii w Kościele. Chciałem to powtórzyć w liście apostolskim Novo millennio ineunte, przypominając, że „wielkim wyzwaniem, jakie czeka nas w rozpoczynającym się tysiącleciu”, jest właśnie to, aby „Kościół stał się domem i szkołą komunii”. Oznacza to przede wszystkim „krzewić duchowość komunii”, która stanie się „zasadą wychowawczą wszędzie tam, gdzie kształci się człowieka i chrześcijanina”. Ekspertem w dziedzinie „duchowości wspólnoty” stajemy się przede wszystkim dzięki radykalnemu nawróceniu się do Chrystusa, uległej otwartości na działanie Ducha Świętego i szczeremu przyjęciu bliźnich..., ale pod warunkiem pielęgnowania głębokiej jedności z Panem. Dzisiaj, podobnie jak w przeszłości, to Święci są najskuteczniejszymi ewangelizatorami, a wszyscy ochrzczeni są wezwani do dążenia do tego wysokiego stopnia życia chrześcijańskiego”.
Kościół Komunii nie jest Kościołem inkluzyjnym, ale Kościołem założonym przez Pana Jezusa, wiernym objawionej Prawdzie, Ewangelii. Jest posłany na ten świat, kocha ten świat tak, jak kocha go Bóg, ale nie przyjmuje „ducha świata”. Święty Paweł VI chciał, aby po tekście konstytucji dogmatycznej o Kościele (Lumen gentium) umieszczono wstępną Notę wyjaśniającą, aby uniknąć nieporozumień dotyczących terminów „Kolegium” i „Wspólnota (communio)”. Kościół nie jest wspólnotą integracyjną, ale Wspólnotą hierarchiczną. Opiera się ona na 12 apostołach, których misją jest ewangelizacja, uświęcanie i rządzenie. Kościół, w którym żyjemy na tej ziemi, będzie prawdziwą wspólnotą świętych, jeśli będzie wierny temu, czego pragnie Pan Jezus, jeśli będzie głosił światu, że Bóg kocha, Słowo Wcielone, objawioną Prawdę. Aby zachować tę wierność, Kościół pilnie potrzebuje prawdziwej komunii ze Świętymi w Niebie i duszami w czyśćcu. Dlatego w listopadzie pielęgnujmy głęboką łjedność z Panem Jezusem, Najświętszą Maryją Panną, Świętymi i duszami w czyśćcu, i bądźmy prawdziwymi świadkami i apostołami Wspólnoty w Prawdzie i Miłości.
b) Żyjmy w komunii ze świętymi, naszymi przyjaciółmi z Nieba
Kościół zachęca nas do życia w łączności ze świętymi: „Poprzez życie tych ludzi, którzy będąc współuczestnikami naszego człowieczeństwa, w sposób jednak doskonalszy przemieniają się według wzoru Chrystusowego (= święci), Bóg ukazuje ludziom naocznie swoją obecność i swoje oblicze. W nich do nas sam przemawia i daje nam znak Królestwa swego, do którego przemożnie pociągani jesteśmy, mając takie mnóstwo świadków i takie potwierdzenie prawdy Ewangelii. Toteż nad wyraz stosowną jest rzeczą, abyśmy kochali tych przyjaciół i współdziedziców Jezusa Chrystusa, a zarazem braci naszych i szczególnych dobroczyńców” (LG 50).
Święty Bernard mówił z entuzjazmem: „Obudźmy się wreszcie, bracia, zmartwychwstańmy z Chrystusem, szukajmy rzeczywistości z góry; delektujmy się nimi. Pragnijmy tych, którzy nas pragną, biegnijmy do tych, którzy na nas czekają, a ponieważ liczą na nas, biegnijmy z naszymi duchowymi pragnieniami. Powinniśmy pragnąć nie tylko towarzystwa świętych, ale także ich szczęścia, tak aby pragnąc ich obecności, mieliśmy również ambicję dzielenia się ich chwałą, z całym zapałem i wysiłkiem, jaki to wymaga. Nie ma bowiem nic złego w tej ambicji: nie ma żadnego niebezpieczeństwa w zamiłowaniu do takiej chwały” (Kazanie na Dzień Wszystkich Świętych).
Nie znamy wystarczająco dobrze naszych starszych braci w Niebie. Nasza Matka i nasz Założyciel zawsze zachęcali swoje duchowe dzieci do czytania życia ich patronów i innych świętych. Jest to pierwszy niezbędny krok, aby żyć w ich towarzystwie i naśladować ich. Nasi Założyciele z entuzjazmem mówili o Niebie jako naszej Ojczyźnie. Niech ten entuzjazm towarzyszy nam w listopadzie. Im bardziej będziemy żyć w łączności ze świętymi, tym bardziej zrozumiemy, że Niebo jest naprawdę naszą wieczną Ojczyzną, do której wszyscy jesteśmy powołani, tym bardziej zrozumiemy naszą misję: nie dostosowywać się do ducha świata, ale ewangelizować ten świat w perspektywie Królestwa Bożego.
c) Łączność z duszami w czyśćcu
Rozważmy nauczanie KKK (1030-1032). Rozwijajmy naszą łączność z duszami czyśćcowymi. Każdego dnia możemy uzyskać dla nich odpusty. Bądźmy dla nich hojni. One będą jeszcze hojniejsze dla nas. Pomogą nam jeszcze lepiej zrozumieć, że nasze życie na ziemi jest przygotowaniem do życia wiecznego w Królestwie Bożym, naszej jedynej Ojczyźnie. Pomogą nam zrozumieć, dlaczego cierpią w czyśćcu: nie walczyły wystarczająco z grzechem i dokonywały wyborów, które nie zawsze były dobre z punktu widzenia Nieba. Będą nas ostrzegać, nawet jeśli ich nie widzimy i nie słyszymy, abyśmy byli wierni Panu Jezusowi, Słowu Wcielonemu, Osobowej Prawdzie. Będą nas inspirować do podejmowania odważnych wyborów, które będziemy musieli dokonać, aby pozostać wiernymi Ewangelii: niech wasze „tak” będzie „tak”, a wasze „nie” będzie „nie” (Jk 5, 12). Niech dusze w czyśćcu inspirują nas do wierności encyklikom Humanae vitae i Veritatis splendor! Kościół, który podąża drogą na ziemi, aby pozostać wiernym swojej misji jednoczenia ludzi z Bogiem i jednoczenia ludzi między sobą, musi prawdziwie żyć wraz ze Świętymi w prawdzie i miłości, wraz ze świętymi w niebie i duszami w czyśćcu. Dusze czyśćcowe w końcu przekażą nam swoje gorące pragnienie Nieba i pomogą nam oderwać się od dóbr ziemskich, abyśmy pragnęli Dobra nad Dobrami: Jezusa i Królestwa Jego Ojca! Żyjmy z zapałem i ufnością, naśladując naszych Założycieli, te inspirujące Obcowanie ze Świętymi w Niebie i duszami czyśćcowymi!
d) Bądźmy świadkami nadziei w otaczającym nas świecie.
Świat, w którym żyjemy – do którego Bóg nas posyła, abyśmy go ewangelizowali, kochając go – naznaczony jest przemocą, nienawiścią, egoizmem, niepohamowaną pogonią za zyskiem, konsumpcją, marnotrawstwem, pogłębiającą się przepaścią między bogatymi a biednymi, brakiem szacunku dla stworzenia, cierpieniem, samotnością, marginalizacją osób starszych i niepełnosprawnych, lekceważeniem prawa Bożego (aborcja, eutanazja), zatwardziałością serca, nieczystością i pornografią, niekończącymi się wojnami i cierpieniami, jakie znoszą ci, którzy wierzą w Boga i chcą być świadkami Jego Prawdy i Miłości. Ale Bóg kocha ten świat i chce go zbawić. Często przypominaliśmy wam o tym przekonaniu naszej Matki, zainspirowanym Sercem Jezusa: ale (w tym świecie) „wznosi się prosto, silnie, rozkazująco Miłość, to Pan Jezus w swoich wiernych przyjaciołach!”. Jeśli naprawdę żyjemy w komunii ze świętymi w niebie i duszami w czyśćcu, to z Bożą łaską będziemy należeć do tych wiernych przyjaciół Jezusa. W ten sposób będziemy świadkami nadziei na prawdziwych drogach pokoju w tych dwóch ostatnich miesiącach Roku Świętego! Nie poddawajmy się w obliczu obecnego poważnego kryzysu naszego świata, ale wraz ze świętymi i duszami w czyśćcu ewangelizujmy i kochajmy!
Nie zapominajmy o duchowym dziedzictwie papieża Benedykta XVI! We wstępie do swojej książki Jezus z Nazaretu zadaje on pytanie: co Pan Jezus dał światu? Odpowiada: nie dał pieniędzy, nie dał władzy, nie dał zmysłowych przyjemności. Dał mu Boga! Musimy więc nieść Boga światu. Będziemy w stanie to zrobić dzięki odwadze i energii miłości, którą przekażą nam święci w niebie i dusze w czyśćcu. Idźmy naprzód, aby dawać świadectwo Bogu!
e) Świadkowie świętości Boga
Każdego roku w Impulsie Duchowym mówimy o błogosławieństwach. Na zakończenie tego Impulsu na listopad Roku Świętego 2025 chcielibyśmy powiedzieć: 8 Błogosławieństw jest jak 8 cech Miłości, których powinniśmy być świadkami jako członkowie Kościoła „hierarchicznej wspólnoty”, pozostający w prawdziwej komunii z świętymi w niebie i duszami w czyśćcu. Nasza miłość według Pana Jezusa musi być miłością pokorną i ubogą, łagodną, współczującą, spragnioną sprawiedliwości świętej, miłosierną, czystą, pokojową i odważną w próbach, przeciwnościach i prześladowaniach. W ten sposób będziemy świadkami świętości Pana Jezusa, Matki Bożej i Świętego Józefa, Kościoła, świętości świętych w niebie oraz świętości, której dusze w czyśćcu nie posiadają jeszcze w pełni, ale mają wielką nadzieję osiągnąć w dniu, w którym będą mogły cieszyć się uszczęśliwiającej wizji Boga w Królestwie Bożym. Przeżyjmy ten listopad Roku Świętego w duchowej radości i współczuciu dla wszystkich cierpiących, w wielkiej komunii ze świętymi i duszami czyśćcowymi!
4) Formacja:
w czasie, gdy media ponownie poruszają temat synodalności, zachęcamy do przeczytania lub ponownego przeczytania Konstytucji dogmatycznej Soboru Watykańskiego II o Kościele (Lumen Gentium), nie zapominając o bardzo ważnej wstępnej noty wyjaśniająca (patrz przypis). Aby zrozumieć aktualne wyzwania związane z synodalnością, zachęcamy do przeczytania wywiadu z kardynałem Müllerem (por. strona internetowa po angielsku)
5) Działanie, misja:
pomóżmy naszym braciom chrześcijanom prawdziwie przeżywać Obcowanie Świętych, które wyznajemy w każdą niedzielę, rozwijając wspólnotę z Świętymi w Niebie i duszami w czyśćcu.
6) Ogłoszenia:
dziękujemy Bogu za wszystko, co przeżyliśmy i nadal przeżywamy podczas tych uroczystości Wszystkich Świętych: rekolekcje powszechne w Sélestat, Sens i Cannes; spotkanie "Foyers amis", po którym nastąpiła pielgrzymka do Rzymu; pielgrzymka nastolatków do Rzymu; udział naszych sióstr w sesji „dzieciństwo i świętość” w La Salette; Sesja dla młodzieży w Saint-Pierre na temat ewangelii życia. Pomimo trwających walk o budowę Matki Bożej Śnieżnej i procesu sądowego, Bóg działa w cudowny sposób... nie tracimy wiary... triumf Niepokalanego Serca Maryi się zbliża... sukces filmu dokumentalnego o Najświętszym Sercu głęboko nas cieszy!
Dziękujemy za wasze modlitwy i szczodrość. Błogosławię was z całego serca i zapewniam o modlitwie i miłości Matki Heleny oraz wszystkich naszych braci i sióstr. Przygotujmy się aktywnie do dużej Uroczystości Matki Bożej Śnieżnej, które odbędzie się 7, 13 lub 20 grudnia. 13 grudnia będzie organozowany autokar z Niemiec, z Litzelbergu. Dziękujemy za wsparcie w procesie sądowym w dniach 19, 20 i 21 stycznia 2026 r. oraz w dla budowy Matki Bożej Śnieżnej.
Ojciec Bernard