Marzec 2024 r.: Z Matką Bożą Loretańską kontemplujmy tajemnicę Wcielenia

Drodzy przyjaciele, drodzy młodzi przyjaciele,

Chcielibyśmy z całego serca podziękować za modlitwy, które pozwoliły nam wygrać apelację w Nîmes w sprawie wznowienia prac na terenie budowy sanktuarium Matki Bożej Śnieżnej. Jednak postępowanie jeszcze sie ostatecznie nie zakończyło i walka trwa. Nie poddajemy się i zachęcamy do dalszej modlitwy i składania ofiar na rzecz naszych przedsiębiorców, którzy ponieśli straty w wyniku zaistniałej sytuacji. W tym wielkopostnym okresie naszego roku maryjnego oddajmy się z ufnością Bożej Opatrzności, módlmy się i ofiarujmy cierpienie, aby Bóg sprawił, że prawda i sprawiedliwość odniosą zwycięstwo. On jest Wszechmogący. Miejmy ufność: Niepokalane Serce Maryi zatriumfuje.

W miesiącu marcu 2024 r. zakończymy nasze modlitwy błagalne do Świętego Józefa szczególnie poświęcając naszą Misjonarską Rodzinę Matki Bożej, każdego z jej członków, ich rodziny i przyjaciół Wielkiemu i Dobremu Świętemu Józefowi, i dwie intencje, które nosimy od 11 października: mianowania nowego biskupa w Viviers i budowy sanktuarium Matki Bożej Śnieżnej.

Postanowienia:

Każdego ranka powtarzajmy za Świętą Rodziną: Ecce, Fiat, Magnificat.

Słowo Boże: Łk 1, 26-35; Hbr 10, 4-19; Ps 39.

1) Rubryka: Dyscyplina: dyscyplina i post

Bądźmy wierni naszej modlitwie, tak aby Bóg rzeczywiście był na pierwszym miejscu w naszym życiu. Miejmy oczy wpatrzone w Jezusa na pustyni.

2) Rubryka: przewidywania:

Dobrze przygotujmy się do kolejnych niedziel Wielkiego Postu oraz do Uroczystości Świętego Józefa (19 marca). W każdy piątek Wielkiego Postu bądźmy wierni Drodze Krzyżowej. Każdego dnia odmawiajmy tajemnice różańcowe, jak najczęściej uczestniczmy we Mszy Świętej i podejmijmy kilka małych wielkopostnych wyrzeczeń, zwłaszcza w dziedzinie miłosierdzia. W najbliższą niedzielę, 3 marca, zapraszamy na rekolekcje wielkopostne do wielu naszych domów.

3) Rubryka: Impuls duchowy: Z Matką Bożą Loretańską kontemplujmy tajemnicę Wcielenia

Tradycja dotycząca przeniesienia Santa Casa (Świętego Domku Loretańskiego)

Upadek miasta Akka w 1291 r. oznaczał koniec istnienia ostatniego łacińskiego bastionu na Wschodzie. Wydarzenie to jest często uważane przez historyków za koniec okresu średniowiecznych krucjat. Zgodnie z tradycją chrześcijańską, około 10 maja 1291 r., kiedy mieszkańcy Nazaretu przyjęli islam, "pokój z domu Maryi" został przeniesiony przez anioły najpierw do miejscowości Tersatto, niedaleko Fiume (Rijeka) w Chorwacji, a następnie na obszar miasta Recanati w trzech różnych miejscach, zanim został "złożony" na środku drogi publicznej w miejscu zwanym "Loretto" we włoskim regionie Ancona (według dzieła "Translatio miraculosa", napisanego około 1472 roku przez Pietro Giorgio di Tolomei, rektora sanktuarium w Loreto w latach 1450-1473). Ostatnia "cudowne przeniesienie" do Loretto miało miejsce w nocy z 9 na 10 grudnia 1294 roku. Przez prawie trzy stulecia Santa Casa była pierwszym międzynarodowym sanktuarium maryjnym poświęconym Najświętszej Maryi Pannie oraz głównym ośrodkiem pielgrzymkowym na Zachodzie, wyprzedzając Rzym, Canterbury i Santiago de Compostela. Święto Matki Bożej Loretańskiej obchodzone jest 10 grudnia, w rocznicę przeniesienia Santa Casa.

La Santa Casa de Lorette, tj. Święty Domek Loretański, nie ma fundamentów: stoi bezpośrednio na drodze publicznej. Fundamenty tego domu można znaleźć w Bazylice Zwiastowania Pańskiego w Nazarecie. Wymiary idealnie pasują: Santa Casa jest więc domem Najświętszej Maryi Panny w Nazarecie.

            Święty Jan XXIII przybył do Matki Bożej Loretańskiej, aby powierzyć Jej Sobór Watykański II, na kilka dni przed jego otwarciem.

            Święty Jan Paweł II, na uroczystości 700-lecia Sanktuarium w Loretto (1994), oświadczył, że ten Święty Dom jest nie tylko relikwią, ale także cenną «konkretną ikoną ». Przyznał, że sanktuarium Santa Casa «odgrywało bardzo aktywną rolę w życiu chrześcijan przez prawie całe drugie tysiąclecie » .

Papież Benedykt XVI, w dniu 4 października 2012, przemawiał w Loretto : « Wiara sprawia, że możemy zamieszkać, przebywać, ale sprawia również, że podążamy drogą życia. Także pod tym względem

Święty Domek Loretański przechowuje ważną lekcję. Jak wiemy, był on umieszczony na środku drogi. Może się to wydawać raczej dziwne: rzeczywiście, z naszego punktu widzenia dom i droga zdają się całkowicie wykluczać... Tak więc tutaj, w Loreto, znajdujemy dom, który sprawia, że chcemy zostać, zamieszkać, a jednocześnie, który każe nam wyruszać, który nam przypomina, że wszyscy jesteśmy pielgrzymami, że powinniśmy zawsze być w drodze do innego mieszkania, do ostatecznego domu, do Miasta Wiecznego, przybytku Boga z odkupioną ludzkością. »

Nasz Założyciel był przekonany o wiarygodności tradycji o cudownym przeniesieniu Santa Casa przez anioły, co zostało poświadczone aktami notarialnymi. Hipoteza, która dominuje dzisiaj, nie przekonuje nas: trudno sobie wyobrazić tak zwaną "firmę Angelis" demontującą Santa Casa w Nazarecie, po tym jak muzułmanie wypędzili chrześcijan, i montującą ją ponownie w Loretto na drodze bez żadnych fundamentów!!!  Bóg jest Wszechmogący. On chciał, aby miejsce zbawczego Wcielenia i życia Świętej Rodziny od powrotu z Egiptu do czasu publicznej działalności Jezusa nie zostało zniszczone i aby stało się jedną z najcenniejszych relikwii i prawdziwą konkretną ikoną.

Z Najświętszą Maryją Panną i świętym Józefem powiedzmy Jezusowi: Ecce, Fiat, Magnificat.

Każdego dnia rozważamy tajemnicę Wcielenia (zwłaszcza podczas modlitwy Anioł Pański!). W marcu podziwiajmy tę tajemnicę wraz z Najświętszą Maryją Panną i świętym Józefem. Bóg Ojciec poprosił swojego Syna, aby stał się człowiekiem, abyśmy mogli stać się Jego ukochanymi dziećmi. W Santa Casa, skromnym domu w Nazarecie, cudownie przeniesionym przez aniołów, Jezus, Maryja i Józef żyli przez ponad 20 lat.

W tym okresie Wielkiego Postu powtórzmy Jezusowi wraz z Najświętszą Maryją Panną i świętym Józefem: Ecce = Oto jestem, aby przyjąć z ufnością wszystko, o co Bóg może nas prosić; Fiat = Niech mi się stanie, aby powiedzieć bezwarunkowe "tak" Woli Bożej; Magnificat, aby naszemu "tak" dla Boga towarzyszyła radość w Duchu Świętym i dziękczynienie.

Santa Casa z Nazaretu jest niezrównaną szkołą pokory. Podziwiajmy pokorę Jezusa. Dlaczego chciał spędzić trzydzieści lat swojego ziemskiego życia ignorowany przez wszystkich? Dlaczego poświęcił tylko trzy lata na życie publiczne, skoro był osobistą pełnią Objawienia? Bóg Ojciec chciał, aby On naprawił pychę, która jest źródłem wszystkich grzechów, poprzez heroiczne ćwiczenie cnoty pokory. Najświętsza Maryja Panna i święty Józef godnie naśladowali Go na tej drodze. Byli tak pokorni, że nikt nigdy nie mógł im dorównać ani przewyższyć w praktykowaniu tej cnoty. Prośmy Matkę Bożą Loretańską o łaskę wzrastania w tej najważniejszej cnocie pokory.

W Santa Casa, wykonała się tu na ziemi doskonała realizacja życia modlitwy w rodzinie, zgodnie z zaleceniami Prawa Ludu Bożego. Święta Rodzina recytowała psalmy podczas odprawiania wyznaczonych Nabożeństw i formuły błogosławieństw miłych Ludowi Bożemu. Udawała się do Synagogi w Nazarecie, oficjalnego miejsca modlitwy wspólnoty lokalnej. Brała udział we wszystkich pielgrzymkach do Jerozolimy przewidzianych przez Prawo. Jakaż to była radość wyruszyć z Nazaretu w kierunku Miasta Pana: "O radości moja, gdy mi powiedziano: Pójdźmy do domu Jahwe!” (Ps 122). Święta Rodzino Jezusa, pomóż nam być wytrwałymi w modlitwie osobistej i wspólnotowej!

Święta Rodzina skrupulatnie przestrzegała dni postu. Faryzeusze chlubili się postem dwa razy w tygodniu; Jezus, Maryja i Józef praktykowali ten sam post, ale bez obnoszenia się z tym. W Środę Popielcową liturgia zachęca nas, abyśmy nie trąbili głośno, ale podejmowali wielkopostne wysiłki, które może zobaczyć tylko Bóg, a nasz niebiański Ojciec, który patrzy z ukrycia, wynagrodzi nas w Niebie.

Święta Rodzina żyła w nieustannej kontemplacji. Św. Paweł VI, będąc w Nazarecie w 1964 roku, mówił o szkole ciszy, jaką było miejsce Santa Casa. Jezus, Maryja i Józef żyli w tym Świętym Domu w wielkim spokoju i ciszy. Każdy z nich był wsłuchany w Boga. Naśladujmy ich. Niech nasze domy rodzinne lub zakonne będą domami «Dobrego Boga» , które promieniują Bogiem.

Święta Rodzina jest także szkołą pokornej pracy wykonywanej z doskonałością i miłością. Święty Jan Paweł II w Adhortacji o św. Józefie z 15 sierpnia 1989 r. napisał: « Aby być dobrymi i prawdziwymi uczniami Chrystusa, nie potrzeba wielkich rzeczy: wystarczą zwykłe cnoty, ludzkie, proste, ale szczere i autentyczne» . (rozdz. 4). To, co chwali Boga, to nie efektowne uczynki, które mogą narobić wiele hałasu i wywołać wiele pychy, ale przede wszystkim praktykowanie cnót pokory, ubóstwa, czystości oraz ufnego i pełnego miłości posłuszeństwa. Naśladując Jezusa, Maryję i Józefa, wypełniajmy nasz obowiązek stanu na Chwałę Boga.

Święta Rodzina jest doskonałym zwierciadłem Boskiej Rodziny. Święta Rodzina daje nam wgląd w doskonałość Bożej Miłości. Miłość ta jest bezinteresownym darem dla innych Osób, jest pokorna, nieskończenie delikatna, bezgranicznie czysta. Jeśli dziewicza i piękna miłość małżeńska Józefa i Maryi jest najczystszą i najpiękniejszą rzeczą, jaką Bóg dał w historii ludzkości, to Boska Miłość, która jednoczy Boskie Osoby, jest naprawdę doskonałością Miłości, którą będziemy kontemplować na zawsze. Matka Maria-Augusta mawiała: «Kontemplujmy doskonałą czystość Serca Świętej Rodziny. Pragnijmy pozazdrościć miejsca małego Jezusa, chronionego przed brzydotą i wulgarnością  nieczystych serc ».

Nasz Ojciec Założyciel miał takie przekonanie: «W jedności i głębokiej jedności z Matką Jezusa, święty Józef jest "patriarchą" Kościoła. Jest on głową Świętej Rodziny. Kościół ukazuje nam Świętą Rodzinę jako wzór dla wszystkich rodzin chrześcijańskich. Będziemy wzywać go jako opiekuna naszej duchowej rodziny oraz jako potężną inspirację i pomoc dla wszystkich rodzin. Sprawimy, że będzie znany i kochany, zwłaszcza w naszym apostolacie wśród rodzin chrześcijańskich». Powierzmy nasze naturalne i duchowe rodziny świętemu Józefowi, który przez ponad 20 lat żył w Santa Casa z Jezusem i swoją niepokalaną oblubienicą.

Święty Józef i Najświętsza Maryja Panna to dwoje uprzywilejowanych świadków, którzy żyli doskonałą świętościa, naśladując Jezusa. Bóg chce, abyśmy i my naśladowali cnoty świętego Józefa i Najświętszej Maryi Panny, rozwijając nasze serca na podobieństwo serc Jezusa, Maryi i Józefa. Podążając śladami naszych Założycieli, idźmy więc naprzód w naszym odkrywaniu Miłości i dajmy się wychować przez Świętą Rodzinę.

Tradycja w Le Puy-en-Velay: nowe spojrzenie na zbawcze Wcielenie

Zgodnie z tradycją sięgającą 10-tego wieku, Jubileusz Matki Bożej z Puy odbywa się od 25 marca do 15 sierpnia, w roku, w którym Wielki Piątek zbiega się ze Świętem Zwiastowania Pańskiego (25 marca). W tym roku tak nie będzie, ponieważ 25 marca przypada w Wielkim Tygodniu, a nie w Wielki Piątek. Następny Jubileusz w Le Puy odbędzie się dopiero w 2157 roku! Dlaczego więc warto o tym mówić w tym Impulsie Duchowym ? Ponieważ ukazuje on, że Wcielenie Słowa jest «Wcieleniem zbawczym » . Liturgia Słowa w uroczystość Zwiastowania Pańskiego potwierdza ten związek między Wcieleniem a Odkupieniem: « Chrystus, przychodząc na świat, powiedział: „Oto jestem, mój Boże, przyszedłem pełnić Twoją wolę” ».  (Hbr 10, 4-19); « Nie żądałeś ani całopalenia, ani ofiary, więc powiedziałem: „Oto przychodzę” »  (Ps 39). 25 marca nie możemy obchodzić liturgicznego święta Zwiastowania Pańskiego, ponieważ jest to Wielki Tydzień (jego obchody zostały przełożone na poniedziałek 8 kwietnia). Nie zapomnimy jednak o tradycji Jubileuszu Le Puy dzięki której lepiej zrozumiemy tajemnicę zbawczego Wcielenia. W Santa Casa, przez ponad 20 lat, Jezus, otoczony przez świętego Józefa i Najświętszą Maryję Pannę, przygotowywał się w ciszy do swojej odkupieńczej męki. Przygotujmy się do przeżycia z Nim Świętego Triduum Paschalnego w naszym roku maryjnym.

 Wraz z Matką Bożą Loretańską kontemplujmy tajemnicę zbawczego Wcielenia i trwajmy w chrześcijańskiej nadziei. Przez swoją śmierć na krzyżu Jezus wypełnił misję powierzoną Mu przez Boga Ojca. Umiłował nas do tego stopnia, że oddał za nas swoje życie. Przez Niego staliśmy się dziećmi Bożymi. Przeżyjmy Wielki Tydzień jak najgłębiej!

4) Rubryka: Kształcenie ustawiczne:

Zapraszamy do zagłębienia się w nauki z ostatniego Forum w Sens. Filmy są dostępne w rubryce  «Formation» (tj. Szkolenia) na naszej stronie internetowej fmnd.org, a teksty będą dostępne wkrótce (po francusku).

5) Rubryka: Misja:

W tych niespokojnych czasach bądźmy współpracownikami Jezusa, podążając śladami Jego ulubionych przyjaciół, takich jak Święty Ojciec Pio, Święty Jan Paweł II, Błogosławiona Anna Katarzyna Emmerich, Marta Robin i nasi Założyciele. Nie przeżywajmy Wielkiego Postu w bylejakości, ale niech to będzie Wielki Post wierności i miłości.

6) Rubryka: Wspólna akcja:

Dnia 19 marca będziemy przeżywać ważny moment poświęcenia naszej Misjonarska Rodziny Maryi i wszystkich naszych przyjaciół Świętemu Józefowi. Miejmy do niego wielkie zaufanie. On czuwał po ojcowsku nad Świętą Rodziną. Będzie czuwał nad każdym z nas.

W jedności z Matką Heleną i naszymi braćmi i siostrami, przesyłam wam wyrazy naszej miłości i błogosławię was, zapewniając o modlitwie naszej Misjonarskiej Rodziny i życząc wam dobrego i świętego Wielkiego Postu. Wszystkie nasze intencje powierzamy waszym modlitwom.

Ojciec Bernard