Wrzesień 2025 r.Wrzesień 2025 r.: Bądźmy apostołami pokoju opartego na prawdzie, sprawiedliwości, przebaczeniu i miłości

Wrzesień 2025 r.: w jedności z naszym papieżem Leonem XIV bądźmy apostołami pokoju opartego na prawdzie, sprawiedliwości, przebaczeniu i miłości.

Drodzy przyjaciele,

 

Dziękujemy Bogu za śluby naszych sióstr Bakhity i Jeanne-Marie, jubileusz młodzieży w Rzymie, rekolekcje przeznaczone dla wszystkich, rekolekcje naszej Rodziny Domini oraz wszystkie inne działania duchowe, w których uczestniczyli nasi bracia i siostry w sierpniu. Przeżyliśmy piękny dzień 15 sierpnia i jubileusz łask w Ars 21 sierpnia. Ale nasze Magnificat nie może być powierzchownym radosnym okrzykiem: nasz Ojciec Święty nieustannie wzywa do pokoju. Jego apele pozostają bez echa: przemoc i nienawiść rosną w naszym świecie. Tak wielu braci i sióstr cierpi na tym świecie, tak wiele rodzin przechodzi straszne próby, nie mamy prawa pozostawać obojętni wobec tak wielkiego bólu. Bóg nie jest obojętny!

 

W dniu 26 sierpnia Biuro Prasowe Stolicy Apostolskiej opublikowało temat orędzia Leona XIV na Światowy Dzień Pokoju, który przypada 1 stycznia 2026 r. Ojciec Święty wezwał ludzkość do odrzucenia logiki przemocy i wojny oraz do przyjęcia prawdziwego pokoju opartego na miłości i sprawiedliwości. Jego zdaniem pokój musi być bezbronny, nieoparty na strachu, groźbach czy uzbrojeniu, a także rozbrajający, ponieważ zdolny do rozwiązywania konfliktów, otwierania serc i budowania zaufania, empatii i nadziei. Nie wystarczy wzywać pokoju, jak pisze, trzeba go urzeczywistniać w stylu życia, który odrzuca wszelkie formy przemocy, widoczne lub strukturalne.

 

Pozdrowienie zmartwychwstałego Chrystusa: „Pokój wam” (J 20, 19) jest zaproszeniem skierowanym do wszystkich – wierzących, niewierzących, polityków i zwykłych obywateli – do budowania Królestwa Bożego i wspólnego tworzenia ludzkiej i pokojowej przyszłości.

 

Niech to de wezwanie Leona XIV głęboko poruszy nas w tym miesiącu wrześniu. Bądźmy wiarygodnymi apostołami pokoju poprzez nasz styl życia, który powinien naśladować styl życia Jezusa, łagodnego i pokornego sercem, oraz św. Józefa i Najświętszej Maryi Panny!

Postanowienie:

aby nasz codzienny styl życia był zgodny z siódmym błogosławieństwem dla niosących pokój.

Słowo Boże: J 20, 19-29

Pokój, który zmartwychwstały Jezus ofiarowuje swoim apostołom, jest darem, który Bóg pragnie obdarzyć ludzi: „Pan błogosławi swój lud w każdym dziele, które podejmuje.

 

Słowo Boże: J 20, 19-29. Pokój, który zmartwychwstały Jezus ofiarowuje swoim apostołom, jest darem, który Bóg chce obdarzyć ludzi: „ Pan błogosławi swój lud, darząc go pokojem » (Ps 29,11). On go daje (Iz 26,3), pochodzi od Niego (Ps 1,4).

« Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami, przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!»  A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana.  A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane». Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!» Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę». A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz [domu] i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż [ją] do mego boku, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym!» Tomasz Mu odpowiedział: «Pan mój i Bóg mój!»  Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli» (J 20, 19-29)

Pierwsze słowa naszego papieża Leona XIV, wypowiedziane 8 maja br., brzmiały: „Pokój niech będzie z wami wszystkimi! Najdrożsi bracia i siostry, takie są pierwsze słowa powitania zmartwychwstałego Chrystusa, Dobrego Pasterza, który oddał życie za lud Boży. Ja również pragnę, aby to przesłanie pokoju dotarło do waszych serc, do waszych rodzin, do wszystkich ludzi, gdziekolwiek się znajdują, do wszystkich narodów na całej ziemi. Pokój z wami! Jest to pokój zmartwychwstałego Chrystusa, pokój bezbronny i rozbrajający, pokorny i wytrwały. Pochodzi on od Boga, który kocha nas wszystkich bezwarunkowo”.

1) Pierwsza rubryka: dyscyplina:

w tym okresie powrotu z wakacji: zrównoważona organizacja naszego życia między czasem modlitwy, pracy, odpoczynku, życia rodzinnego lub wspólnotowego.

 

2) Druga rubryka:

dokonanie wyboru przez członków naszej grupy lub dla nas samych tych postanowień, które pomogą nam być prawdziwymi orędownikami pokoju, aby pomóc wprowadzić pokój tam, gdzie go nie ma.

3) Trzecia rubryka: Impuls Duchowy: Bądźmy apostołami pokoju opartego na prawdzie, sprawiedliwości, przebaczeniu i miłości.

O pokój należy prosić Boga, jest on darem od Boga.

Czy możemy coś zrobić dla pokoju na świecie? Oczywiście, że tak! Módlmy się, ofiarujmy cierpienia i żyjmy na wzór Pana Jezusa, Maryi i Sw. Józefa! Papież Leon XIV poprosił Kościół powszechny o dzień modlitwy i postu w intencji pokoju, który odbył się 22 sierpnia, w święto Matki Bożej Królowej. Następnego dnia powiedział członkom międzynarodowej stowarzyszeń prawodawców katolickich: „Pragniemy prawdziwego rozwoju ludzkiego, świata, w którym każdy człowiek może żyć w pokoju, wolności i spełnieniu zgodnie z planem Bożym”. Następnie zacytował św. Augustyna: w historii ludzkości istnieją dwa ściśle powiązane „dwa miasta”: „miasto człowieka i miasto Boga” ...

 

Miasto człowieka jest „oparte na dumie i miłości własnej, naznaczone dążeniem do władzy, prestiżu i przyjemności”.

Miasto Boga jest „oparte na miłości Boga aż do altruizmu, charakteryzuje się sprawiedliwością, miłosierdziem i pokorą”.

 

Katoliccy prawodawcy i urzędnicy są zachęcani przez następcę św. Piotra, aby byli „budowniczymi mostów między miastem ludzi a miastem Boga… aby działali na rzecz świata, w którym władza jest kontrolowana przez sumienie, a prawo służy godności ludzkiejaby odrzucili niebezpieczną i autodestrukcyjną mentalność, która twierdzi, że nic nigdy się nie zmieni... Potrzebujemy również „polityki nadziei” i „gospodarki nadziei”, opartych na przekonaniu, że nawet dzisiaj, dzięki łasce Chrystusa, możemy odzwierciedlać Jego światło w ziemskim mieście.

 

Dzięki naszym modlitwom i ofiarom możemy uzyskać łaski dla przywódców narodów, aby szukali dróg do sprawiedliwego i trwałego pokoju, w prawdzie i miłości oraz odwadze przebaczenia, które rozbraja przeciwników. Módlmy się i ofiarujmy hojne dary na rzecz pokoju!

 

Dzięki naszym modlitwom i ofiarom możemy uzyskać łaski dla przywódców narodów, aby szukali dróg do sprawiedliwego i trwałego pokoju, w prawdzie i miłości oraz odwadze przebaczenia, które rozbraja przeciwników. Módlmy się i ofiarujmy hojnie za pokój!

 

Prawdziwy pokój wymaga posłuszeństwa prawu naturalnemu objawionemu w 10 przykazaniach.

 

Święta Matka Teresa powiedziała 3 lutego 1994 roku w Waszyngtonie: « Największym zagrożeniem dla pokoju jest dziś aborcja, ponieważ aborcja to wojna przeciwko dziecku, niewinnemu dziecku, które ginie z rąk własnej matki. Jeśli akceptujemy, że matka może zabić własne dziecko, jak możemy mówić innym, żeby się nie zabijali? Jak przekonać kobietę, żeby nie dokonywała aborcji? Kraj, który akceptuje aborcję, nie uczy swoich obywateli miłości, ale używania przemocy, aby osiągnąć to, czego pragną. Dlatego największym niszczycielem miłości i pokoju jest aborcja». Dla Matki Teresy nie mogło być pokoju, dopóki na świecie dozwolona byłaby aborcja. Tylko 21 państw na świecie odmawia dziś legalizacji aborcji. Państwa, które ją zalegalizowały – w tym Francja! – chcą zalegalizować eutanazję, która jest dodatkową przeszkodą w darze pokoju, jaki Bóg chce nam dać. Bądźmy konsekwentni w naszych decyzjach poprzez bezwarunkowe posłuszeństwo prawu naturalnemu, które Bóg objawił nam w 10 przykazaniach i które obowiązuje wszystkich ludzi bez wyjątku. To właśnie powinniśmy urzeczywistniać w naszym stylu życia!

 

W siódmym błogosławieństwie Jezus wzywa nas, abyśmy byli orędownikami pokoju, a nie pacyfistami. Jakie jest znaczenie siódmego błogosławieństwa: „Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój” (Mt 5, 9)? Greckie słowo „eirënopoï” oznacza: „ci, którzy czynią pokój”, czyli ci, którzy wprowadzają pokój tam, gdzie go nie ma. Jezus wzywa nas zatem, abyśmy byli orędownikami pokoju, a nie pacyfiści. Pacyfiści wyznają, tak zwaną, zasadę niestosowania przemocy. Jednak życie w pokoju, pozostając obojętnym na cierpienia naszych braci, którzy są w stanie wojny, jest sprzeczne z siódmym błogosławieństwem, które wymaga odwagi, by zaangażować się, nawet z narażeniem życia, w niesienie pokoju tam, gdzie go nie ma, w celu ochrony niewinnych i rodzin. Święty Jan Paweł II nieustannie powtarzał, że należy rozbroić agresorów.

 

Niech nasz styl życia pokazuje, że nie ulegniemy strachowi, o którym mówił św. Jan Paweł II w jednej ze swoich ostatnich książek „Powstańmy, ruszajmy w drogę !”: „Dla apostoła świadectwo prawdy jest niezbędne. A to zawsze wymaga siły. Największą słabością apostoła jest strach. To brak wiary w moc Mistrza budzi strach; ten ostatni przytłacza serce i ściska gardło. Apostoł przestaje wtedy głosić. Czy pozostaje apostołem? Uczniowie, którzy opuścili Mistrza, dodali odwagi oprawcom. Ten, kto milczy w obliczu wrogów sprawy, ośmiela ich. Strach apostoła jest pierwszym sprzymierzeńcem wrogów sprawy: „strachem zmusić do milczenia”. Terror stosowany przez każdą dyktaturę jest oparty na strachu apostołów. Chrystus nie dał się zastraszyć ludziom. Wychodząc do tłumu, powiedział odważnie: „To ja”. Bądźmy odważnymi świadkami prawdy, sprawiedliwości, miłości, przebaczenia!

 

Bądźmy zawsze prawdziwi, naśladując Świętych i żyjąc zgodnie z „Veritatis Splendor. Aby być orędownikami pokoju, musimy „czynić prawdę”. Jezus powiedział do Nikodema: „Kto spełnia wymagania prawdy, zbliża się do światła, aby się okazało, że jego uczynki są dokonane w Bogu” (J 3, 1–21). Jezus ogłosił się drogą, prawdą i życiem (J 14, 6). Objawił, że kiedy przyjdzie Duch Prawdy, poprowadzi nas do całej prawdy (J 16, 13). Święty Jan Chrzciciel miał odwagę potępić cudzołóstwo Heroda. Jest męczennikiem prawdy. Święty Jan Paweł II we współpracy z kardynałem Josephem Ratzingerem wydał ważną encyklikę Veritatis Splendor. Będziemy prawdziwymi orędownikami pokoju tylko wtedy, gdy będziemy mieli odwagę kierować się prawdą. Bądźmy świadkami Prawdy, którą jest

 

- Nasz styl życia musi odzwierciedlać nasze pragnienie bycia sprawiedliwymi. Naszym wzorem jest Święty Józef.

Bycie sprawiedliwym oznacza oddawanie każdemu tego, co mu się należy. Sprawiedliwość ta ma fundamentalne znaczenie dla sprawy pokoju. Wzorem sprawiedliwego człowieka jest święty Józef (Mt 1, 19). Jest on sprawiedliwym człowiekiem, ponieważ przestrzega dziesięciu przykazań Bożych. Naśladujmy świętego Józefa, przestrzegając Prawa Bożego, a będziemy sprawiedliwymi, którzy oddają każdemu to, co mu się należy. W ten sposób będziemy służyć prawdziwemu pokojowi!

 

Ścisła sprawiedliwość nie wystarczy, mówił Święty Jan Paweł II, trzeba przebaczać!

Nie ma pokoju bez sprawiedliwości, nie ma sprawiedliwości bez przebaczenia: nie przestanę powtarzać tego ostrzeżenia tym, którzy z jakiegoś powodu żywią w sobie nienawiść, pragnienie zemsty, destrukcyjne instynkty” (1 stycznia 2002 r.). W tym samym przesłaniu Święty Jan Paweł II powrócił do tematu Augustyńskiego:prawdziwy pokój jest owocem sprawiedliwości”, a przebaczenie nie jest z nim sprzeczne, « ponieważ nie polega ono na odraczaniu uzasadnionych żądań naprawienia wyrządzonej krzywdy ». Przebaczeniema raczej na celu pełnię sprawiedliwości, która prowadzi do spokoju porządku, który jest czymś więcej niż tylko kruchym i tymczasowym zaprzestaniem wrogości: jest to głębokie uleczenie ran, które krwawią w umysłach. Do tego uleczenia niezbędne są zarówno sprawiedliwość, jak i przebaczenie. Takie przekonanie było wynikiem doświadczeń życiowych św. Jana Pawła II i jego obserwacji niewypowiedzianych cierpień narodów i poszczególnych osób, w tym wielu jego przyjaciół i znajomych, spowodowanych przez totalitaryzm nazistowski i komunistyczny.

 

- Święty Jan Paweł II wielokrotnie przypominał, że nie wolno zabijać w imię Boga! Uważał, że sprawiedliwość i przebaczenie są również drogą do rozwiązania konfliktu na Bliskim Wschodzie. Ciągłe uciekanie się do aktów terroryzmu lub wojny nie prowadzi do niczego, a pokój nadejdzie tylko poprzez sprawiedliwe poszukiwanie praw i potrzeb każdego człowieka. Bądźmy narzędziami pokoju, naśladując Jezusa, który prosił Ojca, aby przebaczył tym, którzy Go skazali, ponieważ nie wiedzieli, co czynią. Powtórzmy to: przebaczenie rozbraja przeciwników!

 

Apostołowie pokoju poprzez nieodparte apostolstwo Miłości!

Często przypominaliśmy intuicję Matki Marii-Augusty, zainspirowaną Sercem Jezusa, dotyczącą nieodpartego apostolstwa Miłości. Praktykujmy to nieodparte apostolstwo Miłości w rodzinie lub we wspólnocie, w świecie pracy, nauki, w czasie wolnym, a wtedy będziemy wiarygodnymi orędownikami pokoju i pielgrzymami pokoju.

 

Królowa Pokoju i jej proroctwo w Fatimie: moje Niepokalane Serce zatriumfuje!

To właśnie w Fatimie, 13 lipca 1917 r., Matka Boża powiedziała: W końcu moje Niepokalane Serce zatriumfuje i światowi zostanie dany czas pokoju”. Planem Boga Ojca jest, aby głowa węża została zmiażdżona przez Maryję, Kobietę, nową Ewę, jak przepowiedziano w Księdze Rodzaju (Rdz 3, 15). Bóg chce bowiem, aby wąż, Lucyfer lub Szatan, został pokonany przez Kobietę, którą uwiódł podstępem i kłamstwem. Nowa Ewa zatriumfuje, aby przygotować Królestwo Jezusa, Pana panów, Króla królów, Księcia pokoju. Bądźmy świadkami proroctwa fatimskiego, które nie jest warunkowe, i uczestniczmy z większym przekonaniem i determinacją w pierwszych sobotach miesiąca!

4) Czwarta rubryka: szkolenie.

Zapraszamy do zapoznania się z podstawami społecznej doktryny Kościoła, która ma na celu pokój w prawdzie, sprawiedliwości, przebaczeniu i Miłości.

5) Piąta rubryka: działanie.

W tym Świętym Roku Pan Jezus poprzez Kościół wysyła nas na świat, abyśmy byli pielgrzymami nadziei na drogach pokoju. Powstańmy! Ruszajmy w drogę!

 

yczymy Wam udanego początku nowego roku szkolnego i zapewniamy o naszych modlitwach i serdeczności. Dziękujemy za liczne przybycie na uroczystość złożenia ślubów wieczystych sióstr Bakhity i Jeanne-Marie w sobotę 30 sierpnia. Powierzamy Waszym modlitwom naszych postulantów i nowicjuszy, którzy właśnie rozpoczęli rekolekcje wraz ze starszymi braćmi i siostrami.

 

Błogosławię was serdecznie i zapewniam o modlitwie i miłości Matki Heleny oraz naszych sióstr i braci. Dziękujemy za wasze modlitwy i hojność. Bądźmy zjednoczeni w miłości i módlmy się, cierpmy, ofiarujmy się za wszystkich, którzy cierpią z powodu wojen, terroryzmu i innych form przemocy!

Ojciec Bernard

 

Co chcesz zrobić?