2025 marca: Przeżyjmy ten Wielki Post Roku Świętego z prawdziwym pragnieniem nawrócenia.

Drodzy Przyjaciele,

Jesteśmy wdzięczni za piękny jubileusz, który przeżyliśmy w San Damiano 11 lutego 2025 r. wraz z 256 przyjaciółmi Matki Bożej Śnieżnej. Obecnie wchodzimy w okres łaski, jakim jest Wielki Post. Przeżyjmy go z prawdziwym pragnieniem nawrócenia w radości, nadziei i miłości. Możemy to osiągnąć i powinniśmy do tego dążyć z pomocą łaski Bożej i łask obiecanych nam w Roku Świętym! Nie ociągajmy się! Nie bądźmy w połowie ochrzczeni, ale w 100% ochrzczeni,i chciejmy pomóc Jezusowi, Maryi i Józefowi w ratowaniu dusz i całego świata! Wyruszmy na prawdziwy i święty Wielki Post, ze wzrokiem utkwionym w Jezusie i z rękami otwartymi dla cierpiących na całym świecie! Matka Maria-Augusta powtarza nam, jak przed każdym Wielkim Postem: „Co mamy zrobić i mamy kazać innym zrobić na Wielki Post? Piękną przygode Miłości! Kochajmy i sprawiajmy, by inni kochali. Jezus będzie szczęśliwy, ponieważ Jego Ojciec będzie uwielbiony. Otrząśnijmy się z bezwładności, która pochodzi z bycia zbyt pełnym siebie samego. Nie brakuje nam pragnień ani dobrej woli, ale potrzebujemy stałości, wytrwałości i Miłości. Jakie to ma znaczenie, czy działamy, czy przestajemy, czy jesteśmy silni, czy słabi, skoro jest to zawsze czas miłości? A On, Jezus, zawsze nas kocha. Im bardziej kochamy, tym bardziej owocne będzie nasze życie, tym bardziej będzie ono życiem miłości Jezusa!”

Modlitwa wstępna

Przyjdź Duchu Święty... Ojcze Nasz... modlitwa do Matki BożejŚnieżnej, Świętego Józefa, Świętego Kazimierza, Świętej Colette, Świętego Dominika Savio, Świętego Klemensa-Marii, Świętego Patryka, Świętego Cyryla Jerozolimskiego, Mari-Marty Chambon, naszych Świętych Aniołów Stróżów…

Postanowienia:

każdego poranka mówmy z radością Jezusowi :Ecce, Fiat, Magnificat !

Słowo Boże: Łukasz 4, 1-13 ; He 10, 4-19 ; Ps 40, 7-9.

Przez Jezusa pokonajmy grzech, duchową śmierć i Szatana! Jezus mówi nam ponownie: „Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata.” (Mt 28, 20)

«Pełen Ducha Świętego, powrócił Jezus znad Jordanu i przebywał w Duchu [Świętym] na pustyni czterdzieści dni, gdzie był kuszony przez diabła. Nic w owe dni nie jadł, a po ich upływie odczuł głód. rzekł Mu wtedy diabeł: «Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz temu kamieniowi, żeby się stał chlebem». Odpowiedział mu Jezus: «Napisane jest: Nie samym chlebem żyje człowiek». Wówczas wyprowadził Go w górę, pokazał Mu w jednej chwili wszystkie królestwa świata i rzekł diabeł do Niego: «Tobie dam potęgę i wspaniałość tego wszystkiego, bo mnie są poddane i mogę je odstąpić, komu chcę. Jeśli więc upadniesz i oddasz mi pokłon, wszystko będzie Twoje».  Lecz Jezus mu odrzekł: «Napisane jest: Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz». Zaprowadził Go też do Jerozolimy, postawił na narożniku świątyni i rzekł do Niego: «Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się stąd w dół! Jest bowiem napisane: Aniołom swoim rozkaże o Tobie, żeby Cię strzegli i na rękach nosić Cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień». Lecz Jezus mu odparł: «Powiedziano: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego».Gdy diabeł dokończył całego kuszenia, odstąpił od Niego aż do czasu »(Łk 4, 1-13)

«Niemożliwe jest bowiem, aby krew cielców i kozłów usuwała grzechy.Przeto przychodząc na świat, mówi:

Ofiary ani daru nie chciałeś,aleś Mi utworzył ciało;całopalenia i ofiary za grzechnie podobały się Tobie. Wtedy rzekłem: Oto idę -w zwoju księgi napisano o Mnie -abym spełniał wolę Twoją, Boże.Wyżej powiedział: ofiar, darów, całopaleń i ofiar za grzech nie chciałeś i nie podobały się Tobie, choć składa się je na podstawie Prawa. Następnie powiedział: Oto idę, abym spełniał wolę Twoją. Usuwa jedną [ofiarę], aby ustanowić inną. Na mocy tej woli uświęceni jesteśmy przez ofiarę ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze. Wprawdzie każdy kapłan staje codziennie do wykonywania swej służby, wiele razy te same składając ofiary, które żadną miarą nie mogą zgładzić grzechów. Ten przeciwnie, złożywszy raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy, zasiadł po prawicy Boga, oczekując tylko, aż nieprzyjaciele Jego staną się podnóżkiem nóg Jego. Jedną bowiem ofiarą udoskonalił na wieki tych, którzy są uświęcani. Daje nam zaś świadectwo Duch Święty, skoro powiedział:Takie jest przymierze, które zawrę z nimiw owych dniach, mówi Pan:dając prawa moje w ich serca,także w umyśle ich wypiszę je.A grzechów ich oraz ich nieprawościwięcej już wspominać nie będę.Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam już więcej nie zachodzi potrzeba ofiary za grzechy. Mamy więc, bracia, pewność, iż wejdziemy do Miejsca Świętego przez krew Jezusa.… » (Hbr 10, 4-19)

« Nie chciałeś ofiary krwawej ani obiaty,lecz otwarłeś mi uszy;całopalenia i żertwy za grzech nie żądałeś. Wtedy powiedziałem: «Oto przychodzę;w zwoju księgi o mnie napisano:Jest moją radością, mój Boże, czynić Twoją wolę,a Prawo Twoje mieszka w moim wnętrzu .»(Ps40, 7-9)

1) Pierwsza rubryka: dyscyplina postu:

wzrok kierujmy na Jezusa na pustyni, a nasze serca i dłonie otwórzmy na naszych braci i siostry doświadczających cierpienia duszy lub ciała. Przejdźmy z królestwa „najpierw ja” do królestwa „najpierw ty”.

2) Druga rubryka: postanowienia

Przygotujmy się dobrze na kolejne niedziele Wielkiego Postu, uroczystości św. Józefa (19 marca) i Zwiastowania Pańskiego (25 marca). Niedziela 23 marca, rekolekcje wielkopostne, 24-26 marca, druga część naszego Jubileuszu w San Damiano. Nie zapomnijmy o kilku małych wyrzeczeniach, aby walczyć z naszymi słabościami.

3) Impuls duchowy: przeżywać czas Wielkiego Postu w Roku Świętym jako Wielki Post nawrócenia

a) Wezwanie do nawrócenia w samym sercu nauczania Świętego Jana Chrzciciela.

Święty Mateusz podsumowuje nauczanie kaznodziei (Mt 3,2): „Nawróćcie się, bo bliskie jest królestwo niebieskie”. Grecki czasownik „metanoein” oznacza „zmienić zdanie, żałować za grzechy”. Metanoein zostało przetłumaczone na łacinę jako: „pokutować”. Greckie i łacińskie czasowniki nie mają dokładnie tego samego znaczenia, ale w rzeczywistości uzupełniają się nawzajem i ukazują etapy nawrócenia: przemianę umysłu, żal za grzechy i pokutę. Dla świętego Jana Chrzciciela bycie „synem Abrahama” nie wystarczało do zbawienia; trzeba było przynosić dobre owoce! Każde drzewo, które nie wydaje dobrych owoców, zostanie ścięte i wrzucone do ognia! Ale dzięki łasce Jezusa możemy przynosić dobre owoce. Zaufajmy naszemu Panu i bądźmy świadkami tej nadziei!

b) Podsumowani pierwszych wielkich kazań Jezusa.

Święty Marek podsumowuje istotę wczesnego nauczania Jezusa:„Czas się wypełniłi bliskie jest królestwo Boże. Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię!” (Mk 1,15). Jezus wzywa nas do nawrócenia w perspektywie Królestwa Niebieskiego. Charakter tego nawrócenia objawił w przypowieści o synu marnotrawnym (Łk 15, 11-31): syn marnotrawny, który z dumą opuścił dom Ojca, wydał wszystko, ale potem opamiętał się, zmienił kierunek swojego życia i powrócił do Ojca, aby prosić Go o przebaczenie. Takie nawrócenie jest możliwe tylko wtedy, gdy wierzymy w Jezusa i Jego Ewangelię! Nie bójmy się Jezusa!

c) Wezwanie do nawrócenia się podczas Liturgii Wielkiego Postu.

Rozmyślując nad tekstami Mszy Świętej podczas Środy Popielcowej, zyskamy głębsze zrozumienie gestu posypania popiołem, któremu towarzyszą słowa: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię” lub „Pamiętaj, że prochem jesteś i w proch się obrócisz”. Gest posypania popiołem jest jak obrzęd przeżywania świętego Wielkiego Postu z mocnym zobowiązaniem do prawdziwego nawrócenia. Przyjmijmy ten obrzęd z szacunkiem i zaufaniem.

d) Nawrócenie w duchowości Misjonarskiej Rodziny Matki Bożej.

Nasz Ojciec i Matka kładli nacisk przede wszystkim na umartwianie własnego charakteru. Dla nich pokuty Wielkiego Postu nie były tylko kwestią jedzenia. W czasie Wielkiego Postu można praktykować wiele innych postów: post od własnych małych wygód, post, aby być miłym i kochającym wszystkich (pełne miłości uśmiechanie się do wszystkich), post do ewangelicznego ubóstwa, post do posłuszeństwa, które jest warte więcej niż wszystkie ofiary! Walka z pychą jest ważniejsza dla naszego Ojca i Matki niż „widoczne pokuty”, które mogą karmić pychę bez zmiany serca! Oczywiście, kilka małych ofiar jest koniecznych, ale bez „trąbienia” w celu otrzymania pochwały od ludzi.

e) Nawrócenie nie w słowach, ale w czynach i prawdziwych ideach wcielanych w życie!

Nasz Ojciec i Matka często powtarzali, że nawrócenie nie polega na „pięknych słowach”, które mogą nas zwodzić, ale na rzeczywistych ideach, które prowadzą do konkretnych działań. W zakończeniu Kazania na Górze Jezus mówi nam: „Nie każdy, który Mi mówi: "Panie, Panie!", wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie” (Mt 7, 21). Wejdźmy w ten Wielki Post bieżącego Roku Świętego, idąc za radą Świętego Ignacego z Loyoli: wybierzmy wzór Chrystusa i odrzućmy, z Bożą łaską, wzór Lucyfera! Stary Testament (por. Psalm 1) często przypomina nam o „dwóch drogach”, które stoją przed nami: drodze zła lub drodze dobra. Jezus wzywa nas do nawrócenia i daje nam swoją łaskę, abyśmy mogli je osiągnąć. Psalm inwokacyjny z Jutrzni powinien „przynaglać” nas w tym wielkopostnym czasie Roku Świętego: „Nie zatwardzajmy dziś serc naszych, lecz słuchajmy głosu Pana!” Nie odkładajmy naszego nawrócenia na jutro; to dzisiaj musimy podjąć decyzję o nawróceniu!

f) Odkryjmy na nowo młodość naszych serc i radość dzieci Bożych!

Nawrócenie nie przynosi smutku, ale młodość serca i prawdziwą radość dzieci Bożych. Psalm 51,14 mówi: „Przywróć mi radość z Twojego zbawienia”. Święty Łukasz (15, 6-7), ewangelista radości, pisze w przypowieści o zagubionej owcy: „i wraca do domu; sprasza przyjaciół i sąsiadów i mówi im: Cieszcie się ze mną, bo znalazłem owcę, która mi zginęła. Powiadam wam: Tak samo w niebie większa będzie radość z jednego grzesznika, który się nawraca”. W przypowieści o znalezionej monecie czytamy: „Cieszcie się ze mną, bo znalazłam drachmę, którą zgubiłam. Tak samo, powiadam wam, radość powstaje u aniołów Bożych z jednego grzesznika, który się nawraca.” (Łk 15,9-10). Zakończenie przypowieści o synu marnotrawnym ukazuje radość Boga Ojca: „A trzeba się weselić i cieszyć z tego, że ten brat twój był umarły, a znów ożył, zaginął, a odnalazł się." (Łk 15, 32).

Dajmy radość Bogu i nie bójmy się nawrócić i wzywać naszych braci i siostry do nawrócenia, ponieważ nawrócenie jest drogą do prawdziwej radości, radości Boga, radości aniołów i radości dzieci Bożych! Niech ten Wielki Post 2025 będzie źródłem wielkiej radości!

g) W tym Wielkim Poście Roku Świętego zanurzmy się w prawdziwej i wielkiej nadziei!

Jezus wie, że jesteśmy słabi i grzeszni, ale nasze upadki nie są przeszkodą w naszym uświęceniu, jeśli od razu wstajemy i mamy pokorę, by prosić Boga o przebaczenie i przebaczenie naszych braci i sióstr. Wręcz przeciwnie, nasze upadki ujawniają prawdę tego, co Jezus powiedział Świętemu Pawłowi (2 Kor 12,9): „Moc bowiem w słabości się doskonali”. Święty Augustyn sprzeciwił się doktrynie Pelagiusza, ponieważ dostrzegał wielkie niebezpieczeństwo, jakie ona ze sobą niosła. Nikt nie może zbawić się własną ludzką siłą. Jezus mówi nam: „beze Mnie nic nie możecie uczynić” (J 15,5). Nasze grzechy, nasze słabości nie powinny nas zniechęcać, ale pomagać nam wejść w tę prawdziwą i wielką nadzieję: Jezu, jestem grzesznikiem, ale TY JESTEŚ MOIM ZBAWICIELEM! Mała Teresa Martin podjęła postanowienie, które pozwoliło jej stać się największą świętą współczesnych czasów, słowami Piusa XI: „Nigdy się nie zniechęcę”! Wejdźmy z determinacją w prawdziwą i wielką nadzieję opartą na Jezusie w tym wielkopostnym okresie Roku Świętego!

h) Nawróćmy się ku największej Miłości: Ad maximum Dei Amorem!

Tematem tego rocznych Ćwiczeń duchownych jest „mając na względzie większą miłość Boga”. Przeżyjmy ten Wielki Post, podążając za duchowym pouczeniem Matki Marii Augusty, zacytowanym we wstępie. Podejmijmy z przekonaniem decyzję o rozpoczęciu pięknej przygody Miłości! Nie ma piękniejszej przygody. Niech Jezus naprawdę będzie Umiłowanym naszej duszy!

i) Pomóżmy naszym braciom bardziej ufać: „Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła”.(Łk 17, 19) !

Papież Benedykt XVI powiedział 17 lutego 2012 r., że nasz świat jest ciemny i mroczny, że jest światem „chorym”. Temat, który wybrał na Światowy Dzień Chorego 11 lutego 2012 r. brzmiał: „Wstań, idź, bo twoja wiara cię uzdrowiła” (Łk 17, 19). Dla Benedykta XVI te słowa ufności i nadziei skierowane przez Jezusa do uzdrowionego trędowatego miały „pomóc nam uświadomić sobie znaczenie wiary dla tych, którzy naznaczeni cierpieniem i chorobą zbliżają się do Pana. W spotkaniu z Nim mogą naprawdę doświadczyć, że ci, którzy wierzą, nigdy nie są sami! W rzeczywistości Bóg w swoim Synu nie pozostawia nas naszym udrękom i cierpieniom, ale jest blisko nas, pomaga nam je znosić i pragnie nas uzdrowić w głębi naszych serc”.

Te słowa mogą dotknąć serc ludzi w tym schorowanym świecie. Nie wstydźmy się świadczyć o tym naszym współbraciom, aby mogli spotkać Jezusa, w którym Bóg Ojciec jest blisko każdego ze swoich dzieci. Nie bójmy się w tym Roku Świętym objawiać im, że Jezus ich kocha, że wzywa ich do zbawienia i wiecznego szczęścia, i że mówi do nich, tak jak do uzdrowionego trędowatego: „Wstań, twoja wiara cię uzdrowiła!”.

4) Szkolenia:

Zachęcamy do uważnej refleksji nad tym, czego naucza KKK o tajemnicy Wcielenia, którą będziemy obchodzić 25 marca (nr 456-483). Można również przyjrzeć się bliżej nauczaniu najnowszego Forum de Sens na temat pilnej potrzeby edukacji ludzkiej i chrześcijańskiej (por. fmnd.org).

5) Misja:

w tych niespokojnych czasach, bądźmy współpracownikami Jezusa, podążając śladami Jego umiłowanych przyjaciół, takich jak Święty Ojciec Pio, Święty Jan Paweł II, Błogosławiona Anna Katarzyna Emmerich, Martę Robin i nasi Założyciele. Nie przeżywajmy Wielkiego Postu przeciętności, ale Wielki Post wierności i miłości!

6) Ogłoszenia

powierzamy naszego brata Benoît waszym modlitwom. Przebywa on w szpitalu w Lyon-Sud z rozpoznaną białaczką. Módlmy się za papieża Franciszka i za Kościół. Drugą część naszego Jubileuszu organizujemy w San Damiano około 25 marca, w Uroczystość Zwiastowania Pańskiego (od poniedziałku 24 do środy 26 marca). Zapraszamy wszystkich naszych przyjaciół, którzy chcieliby do nas dołączyć i planujemy trzy autokary i wyjazdy minibusem lub samochodem z każdego z naszych domów. Aby uzyskać więcej informacji, prosimy o kontakt! Matka Boża Różańcowa da Wam radość!

W jedności z Matką Heleną i naszymi braćmi i siostrami, przesyłam wam wyrazy całej naszej czułości i błogosławię was, zapewniając o modlitwie naszej Misjonarskiej Rodziny i życząc wam szczęśliwego Wielkiego Postu w tym Roku Świętym. Bardzo dziękuję za wasze modlitwy i waszą wielką hojność, które głęboko nas wzruszają.

Ojciec Bernard